”DÜNYAYI ANCAK SEVGİ KURTARIR.” Ansızın bir gün, masmavi saçlar Clementine’in görüş alanına girdiğinde artık hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktı. Her şeyden önce Mavi En Sıcak Renktir çizgi romanına kalbimi bıraktığımı söylemek istiyorum. Kurgu açısından keyif verici ve aynı zamanda da oldukça yürek burkan bir hikayeydi. Yıllar önce, 2013 yılında vizyona giren Fransız filmini izlemiştim. Yıllar sonra çizgi romanının çıktığını duyunca almadan duramadım. Gerek çizimler gerekse anlatım açısından harikaydı. Kısa olmasına rağmen zihnimde fazlasıyla büyük bir yer etti. Çizim detayları ve anlatımı vasıtasıyla hikayenin ruhunu sonuna kadar hissedebiliyorsunuz. Jul Maroh’un 2010 yılında çıkan kitabın çevirisini İthaki yayınları gerçekleştirdi. Çizimleri de Jul Maroh’a ait. İthaki yayınları tarafından çıkarılan 160 sayfalık Mavi En Sıcak Renktir çizgi romanını bir saat kadar bir zamanda bitirdim. Oldukça güzel ve verimli bir zaman geçirmemi sağladı. Kaderinde âşık olmak olan iki insan arasındaki ilk bakış pek çok şeyi değiştirebilir: basit bir yaşamın temellerini sarsacak bir etki, siyah beyaz bir dünyaya can veren bir renk patlaması. Sıradan bir öğle vakti, kalabalığın içinde gözüne bir renk takıldığında Clémentine hayatının tepetaklak olacağından habersizdi. O mavi boyalı saçlar ve aynı renkteki bir çift göz rüyalarını artık her gece ziyaret edecekti. En iyi arkadaşı onu bir gey bara götürdüğünde o mavi saçları tekrar görecek, asi, cüretkâr Emma tarafından büyülenecek ve kendisiyle ilgili hem tutkulu hem de trajik yönleri keşfedecekti. Fark ettiğim ve filminden hatırladığım kadarıyla çizgi romanıyla filmi farklılıklar gösteriyor. Çizgi romanın başlangıcında Emma, Clementine’ın kendisine yazdığı mektuptan sonra evine gidiyor ve okumaya devam ettiğimizde yıllar geçtiğini, aslında Clementine’in öldüğünü görüyoruz. Sonrasında Emma hüzün içerisinde Clementine’in odasına giriyor, geçmişte yazdığı günlüklerini okuyor ve Clementine’in yaşadıklarını apaçık bir şekilde gözler önüne seriyor. Bu süre zarfında ölümüne giden detayları da görmüş oluyoruz. Filminde ise mavi saçlı kızı kitabındaki gibi gey barda değil de okulda karşılaştığı andan sonra tanımaya başlıyor. Ve filmi kitabından çok fazla değişikliklere sahip, bu yüzden çizgi romanı daha yüzeysel ve daha dokunaklıydı bana göre. Aynı zamanda filminde ismi Clementine değil de Adele. 15 yaşındaki Clementine’in, Emma ile karşılığı andan itibaren ruhundaki değişikliğini fark etmesi, aslında normal olan bir şeyi toplum baskısı neticesinde karşılamakta zorlanması güzel anlatılmıştı. Kısaydı, ama kısa olmasına rağmen derinliği çok fazlaydı. Sayfaları okuduğunuzda Clementine’in hislerini anlayabiliyorsunuz ve aşkın onun gözünde ne kadar da zor olduğunu görebiliyorsunuz. İki kadın arasındaki aşk, tıpkı iki erkek arasındaki aşkta olduğu gibi oldukça karmaşık ve zor olabiliyor. Yazımı bitirmeden söylemek istiyorum ki, kitapta cinsel detaylar oldukça fazlaydı. Rahatsız olanların bunu da göz ardı etmesini belirtmek istiyorum. Onun dışında arka kapakta da söylediği gibi Mavi En Sıcak Renktir, aşkın umursamaz, tatlı sert büyüsüne ama daha çok utanç, inkâr, öfke ve önyargılara dair benzersiz bir büyüme, kendini bulma hikâyesi. ”Kaybolmuş haldeyim, bir uçurumun dibinde tek başımayım. Ne yapmam gerektiğini bilmiyorum, şu anda yaptığım şey doğaya aykırı gibi geliyor. Doğama aykırı.” merilands.com/mavi-en-sicak-r...