Kitaba geçmeden önce Sabahattin Ali'nin öykücülüğunden bahsedelim. Sabahattin Ali, eserlerinde Anadolu insanının yol, su, toprak,işsizlik, ağalık düzeni, bürokratik baskı, sağlık gibi sorunlarını ortaya koymuş ve bu sorunları bir sanatçı gibi görmüş ve hikayeleştirmiştir. Kimi araştırmacılara göre ise Sabahattin Ali, toplumsal münasebetlerde o zamana kadar ortaya konulmamış problemleri sergilemiştir. Meselenin çözüm yolunu söylememiş olmasına karşılık, en az onun kadar değerli olduğuna inandığımız problemin varlığını ortaya koyma, insanları bundan haberdar etme, çözümcüleri uyarma görevini yerine getirmiştir. Edebiyatın ve sanatın belirli bir misyonu oldugunu düşünen Sabahattin Ali, bu görevi; her zaman samimi olmak, toplumu ilgilendiren konularda, toplumun yararına olacak eserler ortaya koymak olarak belirtir. Yazara göre; “Sanat bütün teferruatıyla hayatı ihtiva etmeli, insanda yaşamak, insangibi yaşamak, daha iyiye, daha yükseğe, daha temize doğru koşarak yaşamak arzusunu, hatta ihtiyacını uyandırmalıdır. Hulasa sanat gaye değil vasıtadır. Gaye hayattır.” Öykülere yansıyan toplumsal gerçekliklerden biri de toplumdaki sınıflı yapıdır. Savaş sonrası meydana gelen yaşam koşulları, ekonomik durumlar, eğitim düzeyleri, siyasal ve toplumsal tüm farklılıklar sosyal tabakalaşmayı ortaya çıkarmaktadır. Yoksul ile zengin arasındaki farklardan söz ederken genellikle ezilmekte olan tarafın yanında yer alan Sabahattin Ali, tabakalaşmanın olduğu bu toplum yapısını anlatırken de genellikle hakkını alamayan köylü, karnını doyurabilmek için canını vermeye hazır durumda olan yoksul kesim, bu kesimdeki insanların yaşadıkları acılar, dertler, hüzünler, tasalardan söz ederken bir yandan da varlıklı, zengin halkın bu kesimi ne denli küçümsediklerini ortaya koymaktadır. Sonuç olarak kitaba gelirsek; her hikayesi ayrı ayrı ders çıkartılacak, üzerinde düşünülecek, günümüzde bile daha fazlası yaşanan toplumsal bazı gerçeklerimizden koparılmış, Sabahattin Ali'nin kaleminin değdiği birbirinden güzel hikayeler. Hepsini tek tek üzerinde yazsam; sabaha kadar yazacağımdan, ne kadar irdelesem de o kadar eksik kalacağından korkarım. İçindeki öykülere bir göz atarsak sırasıyla; Asfalt Yol, Hanende Melek, Çaydanlık, Ayran, Isıtmak İçin, Uyku, Selam, Bir Mesleğin Başlangıcı, Bir Konferans, Yeni Dünya, İki Kadın, Sulfata, Hasan boğuldu. Hepsi tam roman konusu olacakken, bizim toplumumuza bakıp burada konudan çok ne var deyip öykuleştirmiş galiba Sabahattin Ali.:)) Arkadaşlar Sabahattin Ali'nin aslında bütün kitaplarını tavsiye ediyorum. İçimizdeki şeytan, Kürk mantolu Madonna, Kuyucakli Yusuf romanlarını bitirip tadı damağında kalmış ben denizi dinleyin ve tanismadiysaniz bu yazarla tanışın.Bırakmak istemeyeceksiniz bağımlılık yapar peşinen söyleyeyim. Uzun lafın kısası okuyun, okuyun, okuyun. :)))