KARŞILAŞTIRMA yorumlardan anladığım kadarıyla birçok kişinin 'zaman kaybı' olarak nitelendirdiği bir kitapla karşı karşıyayız. filmi olan kitaplardan kendisi, fakat bu konu hakkında söyleyeceğim ufak tefek şeyler var. normalde bir kitabın filminin de olduğunu biliyorsam, önce eseri okur, daha sonra filmini izlerim. ama -ne yazık ki- bu eserde tam tersini yaptım. filmi o kadar hoşuma gitti ki, saatlerce filmi, karakterlerin şahane performansını, can alıcı replikleri, içimize işledikleri o duyguları konuşabiliriz. haliyle filmini bu kadar sevince kitabından da elle tutulur bir edebiyat bekliyorsunuz. 56. sayfanın sonuna geldiğimde, hayal kırıklığına uğradığımı söylemeliyim. öncelikle kitapla filminin çok farklı olduğunu düşünüyorum. sanki ikisinin de yalnızca isimleri ve son sahneleri tesadüfen aynıymış gibi. haksızlık etmeyeyim, ana karakter iki eserde de ciddi benzerlik gösteriyor. ama okurken sıkıcı bir hal aldı, oysa izlerken çok keyifliydi. kitapla filmin içeriğinden fazlaca bahsedip yanlışlıkla spoiler vermek istemiyorum. en fazla söyleyeceğim şey, aralarında ciddi bir bağdaşma beklemeyin. kitap için ayırdığım 40 dakika bana zaman kaybı gelmedi açıkçası. benim keyifle okuduğum tarza pek uymuyor evet. çok fazla betimleme var mesela. toplamda 10 satır diyalog yoktur kitapta. ana karakterin kendiyle mi yoksa başkasıyla mı konuştuğunu bazen anlamıyorsunuz. bazen eşyalarla konuşuyor, bazen de içindeki diğer ben'leriyle. eğer son sayfayı bitirip kitabın kapağını kapattığınızda 'ben ne okudum şimdi?' düşüncesi kafanızda yankılanıyorsa, korkmayın. gerçekten de herkese hitap etmeyen bir kitap. sanırım ilk defa bir eserin kitabını değil filmini önereceğim. keyifli seyirler.

Fakat Müzeyyen Bu Derin Bir Tutkuİlhami Algör · İletişim Yayıncılık · 201429,3bin okunma

·

166 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

ayşe nur