Ah be kadın, niyetin buysa…
Sevmek zordur karanlık adamları;
kıskanır, kıyar güzelliğine gölgeler
Tüh be kadın, esmersin oysa…
Git eli yüzü düzgün adamlar avutsun seni,
burada adım başı çirkinlik var
Kimse sevmez böylesi canlı ve parlak teni,
sana sadece aptallar ilgi duyar
Kokun nice karanfilin çığlığı
yürüyüşün sanki zamanı kusturan tıkırtılar
Acıdan derindir aşkın sığlığı
çirkin adamları öpemez senin gibi kadınlar
Eh be kadın sabrım taşıyor ha
Bastığın yer bıkkın ruhların hudududur
o neşeli ayaklarını bu diyardan çek
Güzellik, yalancı aynaların çocuğudur
benliğin bunu nasıl kabullenecek
Avutamazsın sen hayatın izini kaybetmiş adamları
şiirlere hayli uzaksın
Her yanın yaşanmışlık kokuyor
belli ki ölüler için gönderilen bir tuzaksın
Söv be kadın bari son satırda
İçten bir küfür kadar samimi bitsin lafımız
bu kadar mı edebiyattan ıraksın
Ellerin bir kalemin utancı, ruhun makyajsız
Bir toprağa göre hayli kuraksın
Çek git eli yüzü düzgün adamlar avutsun seni
Burada adım başı çirkinlik var
Kimse sevmez böylesi canlı ve parlak bir teni
Sana sadece aptallar ilgi duyar