Yakın zamanda uçmağa varan Türk edebiyatının değerli yazarı #EmineIşınsu, Sancı adlı romanında, 70'li yılların buhranını kendi penceresinden değerlendiriyor. Bu kitap kominizmin yayılmaya ve terörize olmaya başladığı bir dönemde, yazarın da ruhunda derin sancılara yol açan olayları anlatıyor. Kardeşin kardeşe kırdırıldığı, çocukluk arkadaşlarının birbirine düştüğü, cezalandırmaların ise "hak geçmesin, bir sağdan bir soldan asalım" denilerek adaletten ve vicdandan uzak verildiği karanlık bir dönem... Bir tarafta Rusya'nın güdümünde yürütülen kominist propaganda; diğer tarafta ise milli menfaatleri kendi menfaatlerinin önüne koymuş, dayanağını yalnızca milletinden alan ve gidişat üzerine refleks olarak doğmuş Milliyetçi Hareket. Kitap bu yabancı istila ve bu istilaya karşı milli direnişin öyküsü bir bakıma. Ertuğrul Dursun Önkuzu 23 Kasım 1970'de kominist öğrenci grubu tarafından işkence edilerek okuduğu Teknik Öğretmen Okulunun penceresinden atılarak şehit ediliyor. Olaylar Önkuzu'nun etrafında dönse de, yazarımız aslında o dönemin panoromik fotoğrafını çekip belge gibi bırakıyor edebiyat dünyasına. Sayfalar arasında yer yer kendisi de görünüyor, çalıştığı Devlet Dergisi'ndeki atmosferini de aktarıyor böylece. Dursun Önkuzu'nun hayatına, yaşayışına bizzat tanıklık eden usta yazar sade ve akıcı üslubuyla bize de en yalın haliyle tanıtıyor onu. Kitap ülkücü şehit Süleyman Özmen'le başlıyor, Dursun Önkuzu'nun şehadetiyle bitiyor. Ama biz Işınsu sayesinde öğreniyoruz onların ölmediğini: "hem erenler ölmez efendim, suret değiştirirler"... (Nesilden nesile aktarılan Niyazi Yıldırım Gençosmanoğlu'nun şiirinin şu kıtası gelir aklıma adını her duyduğumda: Önkuzu hey Önkuzu Önde gider Önkuzu Anası Dursun demiş Durmaz gider Önkuzu) Önden gidenlere selam olsun.

SancıEmine Işınsu · Ötüken Neşriyat · 1989900 okunma

··

416 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Şadiye Okur