Şimdi ben Ötediyar ile Kışkent'i birbirinin devamı hikayeler sanıyordum, bu yüzden bu kitapta olayların çözülmemesine bir şekilde ucu açık ya da kötü bitmesine çok hazırdım. Ancak tam tersi oldu, öyle kendi kendine tamamlanıp güzelce bağlandı ki her şey, öyle mutlu bir sonla bitti ki kitap kendimi ağlarken buldum... Çok güzeldi çok! Çoğu fantastik kitaptaki karakterlerin aksine Alice ve Oliver'ın yaşlarına uygun hareket ettiklerini düşünüyorum. Alice'in özellikle ailesi hakkındaki düşüncelerini okurken defalarca "Ah, bu kesinlikle bir çocuk" diye düşündüm ve açıkçası kitap hakkında en sevdiğim şeylerden biri bu oldu. Oliver'ın gösterdiği karakter gelişimine bayıldım ve bu Ötediyar macerasının ikisini de iyiye doğru büyüttüğünden eminim. Arkadaşlıkları ikisini de iyi olmaya itecek kadar güçlü, bunun yeşerişini okumak keyifliydi. Kitabın yazım tarzına ise bayıldım. Aşırı akıcıydı ve sonuna kadar, ciddiyim son on sayfaya kadar, sizi merakta bırakmayı başaran bir kitaptı. Hep kendinizi sıradaki sayfada, sıradaki bölümde ne olacağını tahmin etmeye çalışırken buluyorsunuz. Sorularınıza aldığınız cevaplar da tatmin eder cinsten oluyor. Yazım hakkında sevdiğim sevdiğim bir diğer şey ise hikayenin geçtiği evrenin tanıtım şekliydi. Bir sürü şey aynı anda oluyordu ama asla fazla bilgi aktarımı falan yoktu. Olayın geçtiği yerler, o yerlerin işleyişi vesaire o kadar anlaşılabilir bir şekilde ve de yeri geldikçe aktarılmıştı ki asla kendimi gereksiz bilgi altında eziliyor ya da hiçbir şey anlamıyormuş gibi hissetmedim. Son olarak anlatıcının arada durup bir şeyler söylemesi ve yorum yapması en sevdiğim kısımlardı, çok güldüm. Hele bölüm başlıkları !! Gördüğüm en komik bazı bölüm başlıklarına sahipti hele birinde gül gül öldüm lol BURADAN SONRASI SPOILER Kitapta bu kadar ağlamamın başka bir sebebinin Alice'in annesinin onu uzun bir aradan sonra tekrar görünce verdiği tepki olduğunu düşünüyorum. Alice azar işitmeye, bağırılmaya hazırdı ve öyle bir anlatıyordu ki ben de aynısına hazırdım. Ama annesinin yere çöküp ağlayarak Alice'e sarılması ve özür dilemesi... Bütün kitabı Alice'e nasıl davrandığını bilerek geçirdikten sonra bunu gerçekten beklemiyordum ve annesi ile birlikte ben de ağladım. Sevgi bazen kendini çok farklı gösteriyor, bazen sevdiklerimizi gerçekten sevmemizi bile engelliyor ve sonunda Alice ile annesinin ilişkisinin düzeleceğini biliyor olmak beni çok mutlu etti... SPOILER BİTTİ Öyle yani, okuduğum için çok mutluyum herkese de okumasını tavsiye ederim. Gerçekten iyi yazılmış tek solukta okunabilecek bir macera arıyorsanız o kitap bu kitap!! <3

ÖtediyarTahereh Mafi · Yabancı Yayınları · 2018463 okunma

·

467 görüntüleme

Bu yorum görüntülenemiyor

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

gökçe