Yaş ilerleyip okunabilecek mükemmel romanların çoğunu okuyunca kendi kendinize şunu düşünüyorsunuz? Söylenecek her söz söylenmiş, anlatılacak tüm hikayeler anlatılmış ve yaşanması gereken tüm hayatlar yaşanmış sanki. O yüzden sevdiğim klasikleri tekrar tekrar okumaya başladım. 《☆☆☆》 Isaiah Berlin'in söyleşilerini okurken en sevdiğim Rus yazarların başında Alexander Herzen olduğunu öğrenince hem mutlu oldum hem de bu büyük yazarı bir kez daha okuma isteği duydum. Rus edebiyatı dediğimizde aklımıza ilk gelen isimler bellidir az çok. Fakat Herzen ve Şolohov'un karakterleri farklı his bıraktı bende. 《☆☆☆》 Herzen, Rus romancılığının en önemli yapıtaşlarından biridir. 1847 yılında "Suçlu Kim" tefrika edilmeye başladığında Puşkin ve Belinski dışında bilinen çok önemli bir entelektüel yoktu. I. Petro öleli 100 yıl olmuş. II. Katerina öleli 50 yıl olmuş. Ve bu süreçte Rus gençleri Fransız aydınlanmasından önemli derecede etkilenmişti. Katerina bu etkinin farkına vardığında sansür baskısını arttırmıştır. İşte Herzen böylesine bir süreçte yazın hayatına girdi. Tıpkı Dostoyevski gibi sürgünde geçti hayatı. Aradaki tek fark babasından kalan yüklü miras sayesinde sürgünü Avrupa'da geçirdi. 《☆☆☆》 Dostoyevski bize Petersburg ve Moskova'nın yozlazmış burjuvalarını anlatırken, Tolstoy pastoral bir anlatımla romantik bir şekilde Rus köylüsünü anlattı. Gogol şehirde hayat mücadelesi veren küçük adamlara yer verdi. Herzen ise belki de ilk kez Rus toplumunu anlatan toplumsal gerçekçi romancılığın örneğini verdi. Tembelleşen ve yozlaşan Rus aristokrasisiyle, kırsal yaşamın zorluklarını ve sefaletini açık açık anlattı. Çarlık sansürüne maruz kaldı. Klasik Rus edebiyatı aslında bir nevi kendi tarihini tüm çıplaklığıyla anlatan bir dönemdir. Herzen de bu dönemin öncülerinden biridir.

Suçlu Kim?Aleksandr Herzen · Yordam Edebiyat · 2020285 okunma

·

469 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Murattgenstein