""Çevremdeki herkesin kim olduğuma dair bir fikri vardı. Kendimi kendi koşullarıma göre tanımlamak istiyorum.." *SPOİ Sanırım reading slump gireceğim. Elime kitap almak istemiyorum ama boş zamanlarım o kadar çok ki.. elimde olan güzel kitapları harcamak istemedim bu yüzden içimden gelmeyen kitaplarla başlamak istedim. O kitabımız da 1. Sırada bulunan Edgar Casey akd. Kitabın acaip basit bir konusu var ve nedense aşırı sarmıyor beni umarım elimde çok fazla sürünmez. Kitap hakkında merak ettiğim tek şey sonu, okuyucular baya şaşırmış ve hangisi gerçek hangisi yanlış anlayamamışlar bu durumu merak ediyorum. Şuan tüm olaylar net normal şekilde ilerliyor. Şimdi konuya geçebiliriz. Bo diye bir ana karakterimiz var. Çoğu fantastik kitap karakteri gibi Bo ' da kendini sevmiyor, kendini yetersiz görüyor, ailesi tarafından sevilmiyor, zorbalığa uğramış ve gerçek lisede çok fazla arkisi olmayan bir karakter ha birde çoğu fantastik kitap karakteri gibi o da çok iyi gücünü kullanamıyor. Bo özel çocukların olduğu bir akademide ve bu özel güçler artık hiçte özel değil. Yazarı eleştirmek için diyorum bence fantastik kitap yazacaksanız artık görünmez olmayı, uçmayı , ateş yakabilmeyi, telepatiyi, ölülerle konuşmayı özel güç olarak vermeyin. Kitaba geri dönecek olursak iki farklı karakter tarafından okuyoruz Bo ve Phoebe. Bu karakterlerimiz kardeş. Phoebe'de evden kurtulmak isteyen ( aslında mukkemmel bir ailesi ve dostları var ) bir karakter. Evdeki durumlarını okuyoruz genel olarak. Bo'da zaman yolculuğu sırasında sevgilisini kaybeder ve onu geri kazanma çabasını okuyoruz. İki karakterde bana aşırı ergensi tavırlar sergiliyor. Elim çok fazla kitaba gitmiyor ama umarım bitireceğim. S: 104 Kitap beni bayıltacak düzeye yavaş ilerliyor. Hiç ama hiç bir şey olmuyor. Sürekli Sofie'yi nasıl kurtaracağını düşünüyor karakter. Bo'nun hikayelerinde çok fazla düşünce yer alıyor. Olay örgüsü çok az. Phoebe'yi okumak biraz daha eglenceli. Genel olarak zaman yolculuklarını ele alan konuları hiç sevmem burda da ha bire geçmişe gidip duruyoruz ve hiç bişey olmuyor. Baya sıkılıyorummm eğer bir 100 sayfa da bu şekilde geçerse bırakacağım. °° Maalesef kitaba devam edemedim. Bu tarz konular bana çok sıradan geliyor artık. Okurken de çok fazla zevk alamıyordum ve kendime işkence ettirmek istemedim.

Edgar Casey AkademisiBeth Revis · Olimpos Yayınları · 2017249 okunma

·

762 görüntüleme

Asya️️‍️

@__Asya___ ·

23 Eylül 2021 09:56

Karpuzu kestin. Baktın ki kabak. Gene de zorla yiyecek misin o karpuzu ? Canım Fethi Naci'nin bu cümlesinden sonra başladığım her ne ise hoşlanmadığım yerde bırakmaya karar verdim. Kitabı da, insanı da..

Mina Urgan

Bu yorum görüntülenemiyor

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.