Bir bilimsel bilgi her zaman deneyle elde edilebilir mi? Bilim denince düşünülen şeyin büyük ölçüde “teknik” olması, doğal ortamı dışında anlaşılamayacak şeyleri de laboratuvar ortamına hapsetmeyi sanıyorum ki mecburi kılıyor. Kültürün ve toplumun “üstün” kabul ettiği, pek de inkar edemeyeceğimiz, insan ırkının aklı her şeye muktedir kabul edilirken gerçekten de kendinden olmayanı anlamaya yeterli kalır mı? İşte bunu bilemiyorum. Böyle bir giriş yaptım çünkü kitabı bitirdiğimden beri günlerdir kafamda dönüp duran şeyler bunlar. Bana kalırsa bu kadar düşündürüyorsa da kitap amacına ulaşmıştır ve başarılıdır da. Bir kadının hayatını toplumun beklentileri ve onun kuş merakı üzerinden ele alıyor kitap. Bir hayat hikayesinden esinlenerek kaleme alınan eserlerde olduğu gibi bu kitapta da dünyanın tarihsel değişimi ve bunun insan üzerinde etkileri anlamlı bir şekilde aktarılıyor. Gwendolen ise kuşların dünyasını anlamayı amaç edinirken aslında büyük ölçüde kendini arıyor. Toplumsal yaşantıda gerçekten büyük kalıplar var, aksi kabul edilemeyen bir sürü yanlış belki de. Gwendolen’in kuşların doğal ortamında çıkarsızca yaptığı keşifler bürokrasi dışı olduğu için, tekrarlanamayacağı için, insanın kibrini aşamayıp kalıba sığamayacağı için kabul görmüyor. Yaşadığımız dünya da tam olarak böyle değil mi ki zaten? Yalnızca ampirik kabul gören çalışmalarla değil, kapitalizm ile de mücadele etmek zorundadır doğa. Oysa sosyal bilim, gerçek bir sosyallik içinde ise hiçbir laboratuvara sığmayacaktır. Dingin ve sakin bir okuma deneyimi yaşamak isteyen okurlara Kuş Evi’ni tavsiye ediyorum. Özellikle satır araları okunduğunda gerçekten keyifli bir okuma olacaktır.

Kuş EviEva Meijer · Nebula Kitap · 201884 okunma

·

342 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

D.