Bu ara hedefim Nobel e aday olan yazarların kitaplarına ağırlık vermek ki konusuna hiç bakmadan sırf oyuzden kitaba başladım, zaten yazarın daha önce de başka 1kitabini okumuştum az çok tahmin edebiliyordum nelerle karşılaşacağımı ama hiç bu kadar seveceğimi beklemiyordum, belki şuan çok yakınımdakilerin yaşadığı ölüm temasından kaynaklı olabilir yazdığı cümlelerde sanki o düşünceler zihnimden geçerken herkesin evde sanki ölüm hiç olmayacak ya da yokmuş gibi maskelerle dolaşması ama 1gercegin olduğunun farkına varıp kendi içimizdeki sessiz çığlıklar sanırım bu kitapta duygularıma tercüman olduğu için ekstra sevmiş olabilirim okurken içimi o durumlar epeyce acıtsa da ... ya da başka 1 gerçek var ki zaten ben severdim başka 1zaman da okusaydim zira cümleler kendi adima çok etkileyiciydi... Don DeLillo, ABD'li yazar. 20. yüzyıl sonu ile 21. yüzyılın başı Amerikan yaşamından ayrıntılı portreler çizen romanlarıyla tanınır ki kitapta epeyce dönem olaylari ve ilginç soru ve vurgulariyla okumayi dinamik tutuyordu, gençken pek ilgilenmediği edebiyata, 1yaz park görevlisi olarak çalıştığı sıralarda ilgi duymaya başlayan yazar, en büyük başarısını baş yapıtı sayılan ve 1997'de basılan Underworld ile elde etti. 1999'da Jerusalem Prize'ı kazandı. Yazar, modern eleştirmenlerce, edebiyatta postmodernizmin ana figürlerinden 1i kabul edilir ki okurken 2kitapta da epeyce bu durumu hissettim oyuzden post-modern tarzındaki kitapları sevenlerin kaçırmaması gereken 1yazar bence, ama bu tarz sevmiyorsanız epeyce sıkılabilirsiniz. Kitabın konusu kahramanı 1Amerikan üniversitesinde, siyah güneş gözlüğüyle kendi icadı Hitler Çalışmaları bölümünde ders veren 1profesör: Jack Gladney. Gladney, tutkuyla sevdiği dördüncü eşi Babette ve çocuklarıyla, sakin 1kasabada yaşıyor ve Hitler imgesiyle sağlamlaştırdığını sandığı yaşamının az çok güvenli olduğunu sanıyor. Taki günün 1inde gökyüzünde kara 1bulut belirmesiyle ve durgun görünümlü ideal yaşamı en korkunç kâbusları aratmayacak 1hale geliyor zira bu sayfalarda geçen ilginç soru ve durumlar benim için epeyce düşündürücü ve eğlenceliydi. 1cok anlatılan durum çokça tanıdık geliyor ki hatta öyle 1hal alıyor ki ölüme dair düşünceler de sanki yaşamış olduğunuza dair 1duyguyla insanı bağlıyor... Sanayi dünyasındaki ezici ve amansız güncelliği içinde hapsolmuş insan yaşamları ve zamanımızın yaşanan durumlarına dönük kara 1mizahla tüketim ve tükeniş!!! odaklı yaşamlarımızda atılan acımasız ama esprili1bakışla beni yine de ara ara epeyce düşündürür duygu yoğunluğuna bıraksa da severek okudum. Beyaz Gürültü ölmeden önce okunması gereken 1001kitap arasındadır, herkese sevdikleriyle sağlıklı huzurlu mutlu keyifli okumalar... Nasıl ki beyaz ışık tüm renkleri içerisinde barındırıyorsa, insan kulağının da algılayabileceği tüm seslerin birleşimine beyaz gürültü (white noise) adı verilir. Vantilatör, saç kurutma makinası, elektrik süpürgesi vb. makine sesleri ile okyanus, rüzgar, şelale gibi doğadan gelen sesler de bu özelliğe sahiptir. Tüm seslerin 1leşimi ile oluşan beyaz gürültü, bebeklerin kendilerini anne karnında gibi hissetmelerini ve bu sayede rahatça uyumalarını sağlamaktadır. Beyaz gürültü olarak adlandırılsa da aslında 1gürültü değildir. Bebeklerde olduğu kadar, hayvanlarda ve insanlarda da sakinleştirici 1etki oluşturmaktadır... Şimdi bu bilgi ile ölümü bağdaştirip içimi garip hisler almış olabilir, kendimce yazarın çıkarımına daha da hayran oldum şimdi...

Beyaz GürültüDon Delillo · Dost Kitabevi · 2008170 okunma

··

1.211 görüntüleme

Bu yorum görüntülenemiyor

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

AYŞE...