Bursa’da bir cezaevi Kapatmışlar bir devi. … Nazım Hikmet okuduktan sonra yazdıklarımın anlaşılmasından korkmak gibi bir derdim olduğunu hoş görürsünüz umarım. Kitaba henüz yeni başlamıştım. Daha belki birkaç sayfa çevirmiştim ki –kabullen- dedim. Geç olmadan, ilerlemeden kabullen. Ömrünce kimseden böyle bir mektup almak şöyle dursun, bir cümlesine dahi muhatap olamayacaksın. Piraye’den başka kimse bu sözlerle sarhoş edilemeyecek. Bir sandıkta Nazım’ın ‘’Bizzat ben şair Nazım Hikmet’i, günün birinde biraz daha yakından tanımak merakına düşecekler olursa, senin mektupların ellerinde anahtar olacaktır.’’ dediği mektupları okumuş olma zevkimi ve seni daha da yakından tanıma isteğimi arttırdığını bilmelisin. Sensiz ben yarımım diyen Nazım’ın, siyatiğinden ziyade kalp ağrısını, hasretini fakat buna rağmen yaşama sevincini gördüğüm bir kitaptı. Hayır! Mektuptu. Mektuplardı. Bir hayattı. Bir hapishaneden hayata karışma arzusuydu. Mektupların bir hapishane camından kuş olup uçtuğu, gökyüzünü arşınladığı, Piraye’nin içinden geçip damıtarak kalanını bize sunduğu bir acıydı. Piraye’ye ağladım diyerek yalan söyleme derdine düşmüştüm bende. Taa ki biri gelip gerçeği yüzüme vurana kadar. ‘’Kimse orada Piraye’ye Nazım’a değil, herkes kendine ağlıyor.’’ Bu yüzden belki de hiç bitmesin istedim. Öyle ağır aksak ilerledim ki, sayfalarını çevirmekten korktum. Malum sondan sebep. Fakat geldim, geçtim ve bitirdim. Belki de bittim. Hesap sorma niyetindeydim. ‘’Neden yaptın?’’ diyecektim. Böyle sevdiğin bir kadına bunu neden yaptın? Piraye, gel. Sana muhtacım. Bir telgraftan çok daha fazlası olan bu cümleyi yazacağını bilerek neden yaptın? Fakat kızgınlığımdan ziyade seni anlama arzumun ağırlığı daha fazla basınca ve zaten bu soruyu sen kendine defaten sorunca ben kendimi Piraye yerine koyma küstahlığımla baş başa kaldım. Piraye öldü aşkından, yine de dönmedi Nazım’a. Bir kitaplığın ucuna sıkıştırabildiğim bir kitabın sandığına sığındı o. Büyük dostuna. Dönemin siyasal, sosyal olaylarını anlama açısından ve Nazım Hikmet’i tanıma bakımından dehşetli bir kaynak. Yeniden görüşeceğiz Nazım. Bende sana muhtacım.

Piraye'ye MektuplarNazım Hikmet Ran · Yapı Kredi Yayınları · 20174,906 okunma

·

1.538 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.