Önceki hayatlarımın çoğunda mutlaka Fransızdım veya Fransa'da yaşadım. Sanatına, kültürüne, tarzına, düşünürlerine bayılıyorum. Bugün sizlerle Fransız sosyolog ve yazar Georges Perec'in @canyayinlari 'ndan çıkan kitabı Paralı Asker hakkında konuşacağız. Georges Perec, 1960'ta ilk kitabı Paralı Asker'i yazıyor fakat kitap yayıncılar tarafından reddedilince yıllarca çekmecede kalıyor ve ölümünden 30 yıl sonra bulunuyor. Bir polisiye gibi başlayan kitapta sahte tablo ustası Gaspard Winckler, Paris'in eteklerindeki resim stüdyosundadır ve ellerinde finansörü Madera'nın kanı vardır. Cinayetin sebebi ise Antonello da Messina'nın 1475 yılında yaptığı Paralı Asker tablosudur. Gaspard Winckler, tabloyu aslına taş çıkaracak biçimde yapsa da aniden içine düştüğü varoluşsal sorgu ve kriz, onu hayatını sorgulamaya ve kendi deyişi ile "kendi yüzünü aramaya" teşvik eder. Kitap bir kere sanatseverler için, resim sanatı meraklıları için çok keyif verici, beni en çok çeken kısmı bu. Çünkü kitapta sanat adına sorular ve bir sanatçının sanatıyla hayatı arasındaki yolculuğunu anlattığı çok çarpıcı cümleler var. Georges Perec, bir ilk romana göre çok çarpıcı bir iş çıkarmış bence, yazara hakim olanlar Paralı Asker'in, Perec edebiyatı ile ilgili çok çarpıcı ipuçları barındırdığını söylemiş. Perec, e harfi kullanmadan yazdığı romanı Kayboluş ile deneysel bir çalışmaya imza atarak büyük ses getirmiş. Ailesini küçük yaşta kaybeden yazar, e harfini kullanmaması üzerine "O roman benim, en çok kullanılan harf de benim ailem." açıklamasını yapmış. Ben ilk kez Perec okudum ve çok sevdim. Diğer kitaplarını da okumaya devam edeceğim. Farklı bir roman okumak istiyorsanız Paralı Asker'i es geçmeyin derim.

Paralı AskerGeorges Perec · Can Yayınları · 2021188 okunma

··

930 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Çağla Özden