Bu incelemeyi yaparken Albert Camus'la yeni tanıştığımı, okuduğum ikinci kitabı oldugunu belirtmek isterim. Yazar hakkında detaylı bir araştırma yapmadım, o yüzden yaşantısının kitabın üzerindeki etkilerini bilmiyorum. Bu yüzden sadece okuduğum hikayeyle alakalı yansız bir inceleme yapacağım. Daha önce okuduğum Veba kitabı Oran'da geçiyordu ve bu hikayeye de sanki Oran'daki başka bir sakin başka bir zamanda can vermiş. Betimlemelerin ayrıntısına ihtiyaç duymadan aynı yeri hayal ederek tanıdık bir hisle kitabı okudum. İlk bölümde sanki bir ilkokul çocuğunun tuttuğu bir günlüğü okuyormuş gibi hissettim. Tamamen duygusuzca yazılmış 50-60 sayfalık bir bölüm. Fakat kitabın ilerleyen bölümlerinde aslında ana karakterin duygusuz olması üzerine olayların ilerleyişini gördüğümüz için bu kısmın sebebini anlıyoruz. Hikayeye bütünüyle bakınca diğerlerinden farklı olan bir insanın nasıl dışlandığını, nasıl ısrarla kalıplara sokulmaya çalışıldığını görüyoruz. İki taraf da yanlış. Biz karakterin neden cinayet işlediğini biliyoruz fakat onlar bilmiyor, belki de inanmak istemiyorlar ve kitapta da geçtiği gibi, bu adamı adam öldürmekten mi yoksa annesini duygusuzca gömmesinden mi yargılıyorlar? Diğer yanda inancı olmadığı için etrafında onu inandırmaya çalışan insanlarla savaş veriyor. Bir şekilde kimse onu olduğu gibi kabul edip sadece işlediği suçla yargılayamıyor. Adaletin terazisi şaşıyor. Bazı yönleriyle kitap bana Franz Kafka'nın Dönüşüm'ünü anımsattı. Genel olarak kitabı çok çok beğendim diyemem. Nobel ödülü alacak daha iyi kitapları vardır eminim ki. Nitekim Veba çok daha iyiydi. Güzel bir amaçla yola çıkılmış fakat katil, katildir. Toplumdan tabi ki dışlanır ama öyle ama böyle. Yöntemler ne kadar yanlış olsa da dışlanır, bu bir gerçektir. Bence hikaye yanlış bir karakter üzerinden yazılmış, bu kitabın sonunda bize gösterilmek istenen gerçek; bizim gibi olmayanları dışladığımız gerçeği değil midir? Gidip bir katil üzerinden olumlama elbette yapamam. Hikaye sadece karakterin dini düşüncesi etrafında gelişseydi ya da cinayet değil de meşru müdafaa olsaydı da yine aynı sonla bitseydi, en azından 200-300 sayfalık uzunlukta bir kitap olsaydı okuyucuya çok daha iyi geçerdi diye düşünüyorum.

YabancıAlbert Camus · Can Yayınları · 2019111,3bin okunma

·

2.542 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.