Yine Stefan Zweig ve yine muhteşem bir eser. Yanılmıyorsam bu okuduğum yedinci eseri oldu. Kişileri, karakterleri betimlemesi yine muazzam. Bu sefer sonundan memnun kaldım. Kitap zengin varlıklı bir bayanın sekiz yıllık monoton evliliğinden sıkılıp eşini genç bir piyanistle aldatmasıyla başlıyor. Bir gün aşığının evinden çıkarken şantajcı bir kadın buna musallat oluyor. Sürekli para koparmaya çalışıyor peşine takılıyor. Bu noktadan sonra sahip olduklarının değerini anlayıp kaybetme korkusu yaşıyor. Utanç yaşıyor. Şu alıntılar karakterin durumunu biraz daha iyi anlamamızı sağlayabilir. <<Onuru zedelenmiş, lekelenmiş olarak yeni bir hayata başlamak, o zamana kadar her şeyi hazır bulmuş, kaderini hiçbir biçimde kendisi belirlememiş biri olan Irene’ye imkânsız görünüyordu, hem sonra çocukları, kocası, ancak şimdi kaybetmek üzereyken değerini anladığı onca şey, bu dünyaya aitti, bütün bunların nasıl da varlığının kopmaz birer parçası olduklarını şimdi hissediyordu.>> <<Kocasının bu gizli ilişkiyi öğrendiğinde nasıl tepki verebileceğini kestirmeye çalışıyor ama bir türlü hesap edemiyordu. Çok mu kızar, merhzmet mi gösterir durumu kestiremiyordu. Aslında sekiz yıllık evliliğinde kocasını hiç tanımamış olduğunu anladı. Ve kocasını anlamak için gözlemlemeye başladı. Gözlemledikçe kocası erkeksi ve hayran olunası biri buldu. >> İçindeki korkuyu endişeyi çok güzel anlatmış. Eğer bir suç varsa, günah varsa yakalanana kadar kişi bu bilinmezliğin altında ezilir. Cezanın ne olacağını bilememe kestirememe kaybetme korkusu cezadan çok çok ağor gelir insana. Okurken ben bile gerildim. Okumanızı tavsiye ederim. Bol kitaplı çok okumalı günler dilerim.

KorkuStefan Zweig · Türkiye İş Bankası Yayınları · 2022103,5bin okunma

··

1.615 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Büşra Koç Çiçekli