"Bir çilekeş ve kurban olmak istiyorsunuz; yenin bu isteğinizi; o kağıtları da, onlarla yapmayı tasarladığınız şeyi de bir yana bırakın, işte o zaman bu sorunun üstesinden gelirsiniz. Gururunuzu da, cininizi de rezil edin, yerin dibine sokun... O zaman zafer sizin olur, özgürlüğünüze kavuşursunuz..." " Başlangıç noktası sınırsız özgürlüktür, vardığım yer sınırsız despotluktur" Rus ihtilalinin kahini Dostoyevski. Dostoyevski'nin Karamazov Kardeşler'den sonra en beğendiğim ikinci kitabı oldu. Kitap tek kelime ile tanımlamak gerekirse ''ciddi'' bir kitap. Kitapla ilgili konuşacak çok şey var aslında ancak kısaca bir iki şey söyleyeceğim. Kitap dönem itibari ile tahmini olarak II. Nikolay 1855-1881 veya III. Nikolay döneminde geçmekte. Buradaki önemli nokta toprağa bağlı köylülerin özgürlüklerini almış olmaları. Bu hava içinde daha fazla özgürlük arayışına girmiş olan bireyler toplumu örgütleme çabası içindeler. Bazen otokrasi ile sosyalizm bazen de otokrasi ile nihilizmin çatışmalarına sahne olan olaylar zinciri etrafında gerçekleşiyor bütün hikaye. Unutulmaması gereken bu kitap Bolşevik Devrimi'nden çok önce yazılmış bir kitap bu yüzdendir ki Dostoyevski artık bir kahindir. Dostoyevski'yi bilen bilir insanın ruhunu okumayı, psikolojik vakalar sunmayı ihmal etmiyor tabi. Beni en çok etkileyen karakter sanırım Pyotr Verhovenskiy'di sevdiğim yanı kararlı oluşu ve harekete geçmiş olmasıydı. Bir şeyler olsun diye beklemiyor başka insanlar gibi sadece izlemekle yetinip tepkisiz kalmıyor her ne kadar iyi amaçlara yönelik bir uğraş içerisinde olmasa da mücadele ediyor oluşu hoşuma gitti. Bu bakımdan Şatov da sevdiğim bir karakter oldu. Bunun dışında kitap az daha bütün özelliklerini yitirip sıradan bir kitap olacakmış. Dönemin yayınevi kitaptaki bir bölümü pedofili içermesi sebebiyle kitaptan çıkarmış. Dostoyevski bu bölümün kitabın bel kemiği olduğu noktasında ısrarcı olsa da kabul edilmemiş. Günümüz basımlarında ilgili bölüm ek olarak kitabın sonunda verilmekte ki bu çok isabetli bir karar olmuş böylece kitapta anlamsız hiç bir nokta, yer ve karakter; cevapsız hiçbir soru kalmamış. Benim de en çok etkilendiğim bölüm son bölüm oldu doğrusu. Kitaba puanım 10 üzerinden 8,5 keyifli okumalar :) Buraya kadar olan kısım benim kitaptan çıkardığım sonuçlardı kitap hakkında yaptığım okumalara ilişkin de bir iki şey söylemek istiyorum. Dostoyevski bu kitabı yazarken kafasında yeni bir kitabın düşüncesi beliriyor "Büyük Günahkar". Ve bir anda bu yeni kitap Ecinniler'den daha değerli olmaya başlıyor onun için fakat paraya ihtiyacı olduğu için Ecinniler'i bitirmek zorunda ve Ecinniler'i yazarken de diğer kitabın hakkını veremeyeceğinin bilincinde. Fakat ne oluyorsa oluyor ve Büyük Günahkar kitabını yazmaktan vazgeçiyor fakat kafasında beliren bu fikri Ecinniler'e taşıyor. Ecinniler kitabı yazarın hayatından izler taşıdığı gibi tüm karakterler gerçek hayatta tanıdığı veya kendine anlatılan insanların birer yansıması ve yaşanan temel olay da gerçek bir olayın kopyası. Fakat Stavrogin, onun sakat ve yasal karısı Marya Timofeyevna ve Krillov yazılmayan Büyük Günahkar kitabından gelen misafirler. Yapılan tahminlere göre usta yazar Karmazinov aslında Turgenyev'in karikatürize edilmiş versiyonu ve Şatov aslında Dostoyevski'nin bir yansıması.

EcinnilerFyodor Dostoyevski · Türkiye Kültür İş Bankası Yayınları · 20195,6bin okunma

·

95 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Oblomov