Öncelikle kitabı okuduktan sonra defterime karaladığım bazı şeyleri ve sadece kitap özelinde olmamakla birlikte bu “incelemede” yazmak istiyorum.
“Hatırlamak direnmektir”, bu argüman özellikle kadınların karşı karşıya bulunduğu Ataerkil tarih yazımı göze alınınca çok daha önem arz eden bir noktaya parmak basıyor. Tarihi çok uzun bir süre boyunca sadece erkekler yazmıştır. Kadınlar ancak Modern dünyanın/bakış açısının (60’ların sonu denilebilir, mi? Herhalde denilebilir... Kadınların daha oy kullanamadığı, boşanmak gibi bir hakka sahip olamadıkları, Avrupa’nın hala onlara karşı fazla muhafazakar olduğu göz önüne alınınca kabul edilebilir bir tarih gibi.) daha elle tutulur bir şekil almasıyla ile birlikte tarih yazımında rol almaya başladılar. Tarih yazımından kadınların dışlanması demek tek taraflı bir tarih kaydının içinde bulunmak demektir. Bu kayıtlar, sadece erkek egemen bakışından tarihi yazar, onun gözünden tarihi ele alır ve yorumlar. Bu noktada kendisine zaten doğurmaktan başka bir görev vermediği kadını tehlike olarak görür, onu evi ile sınırlar, yok sayar (açıkçası modern çağın dışında egemen unsur tarafından kadın erkek fark etmeksizin her grup zaten ezilmekteydi, istenilen belli bir kalıba sokulup onun dışına çıkmasına engel olunmaktaydı. Roma Cumhuriyeti’ndeki “aileyi” örnek verebilirim. Latince isimlerini unuttum, özür diliyorum. :D, ilgisi olanlar bilir ki onların aile yapısındaki, ailenin başındaki erkek egemen unsur gibi bir erktendir aslında kastım). Feminist Tarihçiliğin ortaya çıkması bu tek taraflı bakışa son verdi ve kadınlar kendilerinin varlıklarına gösterilen görmezliğin, yok sayılmanın üstesinden gelmek üzere ataerkil tarih yazımını reddettiler. Tarihi yeniden bir süzgeçten geçirmeliydiler, haklarını ve gelecekleri için bu adım bir gereklilikti çünkü amaçları için bir bilinç oluşturulmalıydı. Her hareket (ideoloji), bir bilinç ile ortaya çıkar ve bu bilincin oluşturulmasında, “bir geleceğin” çizilmesinde gücünü tarihten alır. Feminist tarihçiliğin ortaya çıkması ile birlikte feminist hareketin oluşup bir bilincin yükselmesi arasında büyük bir ilişki vardır. Bilinç olmadan bir hareket sürdürülemez, Buraya kadar yazdıran şey kitabın ilk üç konusu diyebilirim. Müthiş bir anlatım söz konusu bu kitapta, her cümlesinde bir ışık görebilir her insan kendi adına, oluşturulan bilincin daha çok artması için kadınların daha sıkı kenetlenmesi için başta kadınlar olmak üzere herkes bence bu kitabı okumalıdır…
Ya aslında başta kadınlar değil, cinsiyet fark etmeksizin her insanın bu kitabı okuması elbette bir yarar sağlayacaktır toplumsal cinsiyet eşitliğine (okuma kültürünün olmadığı bir toplumda:D) zamanla çünkü empoze edilen kalıplar artık yıkılmalıdır artık daha fazla gecikmemeli, çok fazla soruna, çok fazla zulme ve katliamlara gebe kalmakta toplum ve ne yazık ki düzelecek gibi de değil bu durum, Ben her gün sevdiklerim için korkuyorum bu ülkede, insanların güvenliği yok. O gördüğümüz haberlerde her seferinde kahroluyoruz hepimiz. Ben her gün tanıdığım insanların zarar görme talihsizliğini düşünmekten kendimi alıkoyamıyorum ben çok korkuyorum. İnsanları, kadın erkek fark etmeksizin hepimizi savunmasız bıraktılar cehalete karşı. İnsanların özlerine, düşüncelerine, vücutlarına saygı yok bu ülkede, bu çok az...
Kadınların toplumsal cinsiyet değerlendirilmesi vesaire çok arı bir dille yazılmış bu kitapta. Avrupalı kadın hakları savunucularının, doğudaki kültürlerin kadınları sömürmesi konusundaki gösterdiği tavrın iki yüzlülüğüne yaptığı vurguyu (eleştiri?) çok aydınlatıcı bulduğumu söyleyebilirim. Bu aslında çok önemli bir konu yine bence.
Bu kadar. Bitti. Bir şeyler karaladığımı demiştim işte. Okumanızı tavsiye ederim.
EDİT: Kitapta Suat Derviş'e de yer verilmişti. Bu isim bir bakıma çok tanınmayan ama aynı zamanda da çok özel bir isimdir arkadaşlar. Göz atmanızı tavsiye ederim geçen gün de D&R'da Alev Dudaklı Kadın adlı eserini görünce bu kitapta okuduklarım aklıma geldi, dikkatimi çekti okuyacağım ilk kitabı o olacaktır herhalde.
Suat Derviş 
Alev Dudaklı Kadın
Son dakika edit: t.co/jwB9p7NafM
görüntüler çok üzücüydü açıklamadaki bazı detayları ayrı üzücü o kızın yaşadığı travma… yani ben hayal edemiyorum ben ya artık bu boktan ülkenin vidalarını ayrı ayrı… sıkmak lazım.
··
3.135 görüntüleme
Roma Hukuku'ndan hatırladığım kadarıyla ekleyeyim ben de Latince isimleri :) Roma ailesinin özelliği patria potestas'a (hakimiyeti içerisinde bulunanlara egemen olması) sahip bir pater familias'ın (aile babası, aile reisi) olmasıydı. Pater familias hiçbirinin otoritesi altında değildi ancak köleleri, çocukları, torunları vs hepsi pater familias'ın otoritesi altındaydı. Pater familias'ın hakları neredeyse sınırsızdı. Doğan çocuğunu isterse kabul edebilir, istemezse etmeyebilirdi. Çocuklarını köle olarak satabilirdi. İsterse öldürebilirdi de. Ama bu tip şeyler için ev ahalisinin de (consilium) görüşünü aldığı olurmuş. Çocukların bağımsız olması (sui iuris durumuna gelmesi) ise ya pater familias'ın ölümüyle ya da emancipatio (hakimiyetten çıkarma) yoluyla olurdu. Emancipatio sayesinde zamanla kadınlar da mülk edinebilir olmuşlar ama kadınların sui iuris durumuna gelmesi daha zor oluyor diye biliyorum. Genelde ya pater familias'ın hakimiyeti altındalar ya da pater familias'ın hakimiyetinden çıkmak istiyorlarsa evlenmeleri gerek. Evlendiklerinde sui iuris olamıyorlar tabi, bu sefer de kocalarının hakimiyeti altına giriyorlar.
İnceleme için, kalemine sağlık 🍀
Evet evet pater familiasdı… Yaa ben bu kadar güzel açıklayamazdım. :D çok teşekkür ederim. :) 🍀
1 sonraki yanıtı göster
Suat Derviş'in çok güzel kitapları var; Bir Harem Ağasının Hatıraları, Fosforlu Cevriye, Hiç, Hiçbiri..vs ayrıca Atatürk'ün teyzesinin oğlu Reşat Fuat Barener'in eşidir..
Teşekkür ederim tavsiyeler için, göz atmayı ihmal etmeyeceğim..
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.