Kurt Wallander serisinin şu ana kadarki en iyi kitabı buydu. Ama birçok polisiye okurunun romanın yarısından itibaren katilin kim olduğunu açıkça bilmekten hoşlanmayacağını biliyorum. Bu durum önceki kitap Gülümseyen Adam'da da vardı. Fakat o romanda okurun bildiği ama Wallander'in bilmediği katil teması iyi işlenememişti. Oysa Yanlış Yol'da Wallander birçok kez katille onun aradığı katil olduğunu bilmeden temasa geçiyor. Okur da bunun farkında olunca özellikle bu bölümler okura süreğen bir gerilimi tatma ve bölümlere dikkat kesilme şansı tanıyor. Her zaman hatırlatacağım gibi bu temelde Hitchcockyen kurgulamadır ve temeli sinemada Alfred Hitchcock tarafından atılmıştır. Kurt Wallander'in klişe süper-dedektif olmaması, sık sık yanlış yönlere sapması beni bu seriye en çok çeken nedenlerin başında geliyor. Yanlış Yol'da benzeri "yanlış yol"lardan çokça mevcut. Bu da romanın gerçekçiliğini katlayan bir durum. Wallander'in özel hayatındaki gelişmelerin romanla paralel olması ayrı bir incelik. Hiçbir zaman tam iletişim kuramadığı babasıyla nihayet bir hayali gerçekleştirebilen bir komiserle, babasının dehşeti yaşattığı ve babasına dehşeti yaşatan katil temasının birlikte işlenmesi Mankell'in sezdirmeden -ben sezsem de- üzerinde çalıştığı ve başarılı olduğu bir alt-öyküleme. Finalin Wallander'in evinde gerçekleşeceği ihtimalini diri tutup son anda bu klişeden ayrılan -eminim bunun üzerinde uzun uzun düşünmüştür.- yazara bir alkış da buradan. Kitabın aksayan yönü ise kurbanların işlediği suçlar üzerinde yüzeyselce durulması ve 100 sayfaya yakın tutan Hans Logard bölümünün gereksizliği. Totalde Yanlış Yol bir polisiye şaheseri olmasa da okuru rahatlıkla tatmin eden güzel bir tür romanı.

Yanlış YolHenning Mankell · Ayrıksı Kitap · 202167 okunma

··

1 artı 1'leme

·

456 görüntüleme

Bu yorum görüntülenemiyor

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Muhammed Tiryaki