İmge Dedim Adına
youtu.be/RgKKgzVhMgY
Son çocukluk da bitmişti ömrümde.
Düşlerim belki kış ölüsü belki yaz...
Kırlara bahar yetmese de içimde,
Yüreğim nar çatlamasıydı sana kadar...
Dilimde sözcüklerin çelik direnci,
Sesimde ölüm rengine inat aşklar...
Mavilikler yasaklandı gökyüzünde,
Özgürlüğü kuş kanatlarında bekledim.
Doğduğum gün adına "imge" dedim...
Sevdim bütün insanları insan yanlarını.
Sen de seveceksin,
Dallarına su yürümüş ağaçlara güleceksin...
Kar yağsa da yaktığın ateşler üstüne,
Ateşi yüreğinle körükleyeceksin...
Kuş sesleri de ertelenebilir güne karşı,
Çiy de düşebilir anıların üstüne...
En güzel ezgileri nehir ağzı denizlerde,
Hep kendi sesinle türküleyeceksin...
Hüzün ağaçlarının sevinç açtığını,
Adının sonsuz anlamında göreceksin...
Sevdim soluğunu rüzgar kılan insanları...
Soluğumu soluklarına kattım.
Bir damla uğruna gökyüzünü omuzladım.
Bir çocuk ölümleri ağlattı beni,
Bir de türkülerde kalabalık ihanetler...
Gülüp geçtim yalan iktidarlar görkemine,
Aşk adına sesimi sürdüm namlulara.
En büyük eylemleri söz eyledim...
Doğduğun gün adına "imge" dedim...
Sen elbette sen olacaksın biliyorum...
Sesinde yirmibirinci yüzyılı dinliyorum...
Adnan Yücel
·
126 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.