Jean Jacques Rouessau, Fransız devrimine giden yolların taşlarını döşeyen en önemli filozoflardan biridir. Kendisinin de belirttiği üzere çelişkilerle dolu bir hayatı olmuştur. Otuzlu yaşlarına gelene kadar düşük seviyeli işlerde çalıştı, gelecek vaat etmeyen bir gençti. Fakat kimsenin ondan beklemediği bir şekilde 38 yaşındayken "Söylev" eseri Dijon akademisinden birincilik ödülü aldı ve şöhreti yakaladı. 《》 Kişiliğine bakacak olursak Therese Lavesseur ile hayatının sonuna dek gayriresmi bir evliliği olur. Dünyaya gelen beş çocuğunu da yetimhanede vermiştir. Hayatının sonuna kadar bu olayın vicdan azabını çekmiştir. Ama o dönemim şartlarında Fransa'da her yıl doğan 6.000 çocuk yetimhaneye bırakılıyordu. Bazı yazılarında eşine aşık olmadığını, onu sadece tatmin amaçlı kullandığını yazmıştır. Bazı yazılarında ise onu melek katına çıkarmıştır. Ama inişli çıkışlı ilişkilerinde birçok başka kadınla beraber olmuştur. Ölümünden sonra Therese yoksulluk çekmiştir. 《》 Ansiklopedi yazarlarından biriydi Rousseau. Diderot, Grimm, D'holbach, Voltaire ve Hume gibi dönemin büyük entelektüelleri ile arkadaştı. Fakat farklı görüşler ve rekabetten dolayı bu arkadaşlıkları hep hüsranla son bulmuştur. Rousseau insanın içindeki iyiliğe inanmıştır hep. İnsanı bencil ve kötü kılan toplumdu, oysa insan kendi haline bırakıldığında doğası gereği iyi olmalıydı. "Eşitlik kayboldu, mülkiyet doğdu, çalışmak gerekli oldu ve uçsuz bucaksız ormanlar insanların teriyle sulanması gereken tarlalara dönüştü, çok geçmeden bu tarlalarda ekinlerle birlikte kölelik ve yoksulluk da filizlenip serpilecekti." 《》 Rousseau'nun kendisiyle simgeleşen sloganı şudur: "İnsan özgür doğar, oysa her yerde zincire vurulmuştur. Herkes kendini diğerinin efendisi zanneder. Oysa onlardan daha çok köledir."

Jean-Jacques RousseauLeo Damrosch · İş Bankası Kültür Yayınları · 201149 okunma

··

842 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Murattgenstein