Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Gönderi

192 syf.
9/10 puan verdi
·
3 günde okudu
* Ağlarken konuşmak insanı daha beter üzüyor. Belki de bu yüzden duanın sesli olanı makbul , hisset diye. * Kitabı okumadan , okuyan kişilerin incelemelerine göz atmıştım ve genel olarak sonu muallak , belirsiz kaldı diyenler vardı. Şimdi baştan alıp okumuş olarak kendi fikrimi belirteyim. Öncelikle kitabın konusu çok orijinal , oldukça farklı. Ben keyif , heyecan ve merakla okudum. Yazarın dili , anlatımı da gayet açık ve sade. O kadar çok altını çizdiğim cümle oldu ki.. Az ve öz anlatımın çok güzel bir örneği olabilir kitap. İçerik olarak da anlatım ve dil olarak da fazlasıyla özgündü bence. * Çünkü her tünelin sonunda ışık vardır. Ya yolculuk tünelin içinde bitiverirse ? Fark etmez. Anlatacak kimse sağ kalamayacağından , her tünelin ucunda ışık parlamaya devam eder. * Bir gece fena halde kar yağıyor ve tüm şehir karlar altında kalıyor. Tabi evler , apartmanlar da.. Bütün kitap , karlar altında kalan bir apartmanın sakinlerini konu alıyor. Yer yer evli çiftlerin evlerine misafir olup onların sorunlarına kulak kabartıyoruz , yer yer sıcak bir aileye misafir olup genç kızlarının derdini dinliyoruz , yer yer bir öğrenci evine misafir olup bir kişinin çaresiz derdi sonucu ruhsal bunalımına şahit oluyoruz. Kitap 3 bölümden oluşuyor. Dün. Bugün. Yarın. Dün geçti , yarınınsa garantisi yok. O yüzden kitabın içeriği bugüne ait. Aldatan eş , aldatılan eş , evli adamla beraber olan genç kız , kaplumbağasıyla takılan doktor , apartman yöneticisi , bir kız kardeş , anne , baba , yaşlı ama saygın bir teyze , öğrenciler , genetik ve çaresiz hastalığı olan genç öğrenci.. Çok geniş bir kitle ve bir apartman.. Kitabın sonuna gelecek olursak , sanırım bir Erzurumlu olduğum için kitabın sonunu yadırgamadım. Karlar nasıl eridi , insanlar nasıl dışarı çıktı diye düşünmedim. Çünkü kar bu , bir gecede nasıl yağdıysa bir gecede öyle de eriyebilir. Ben buna defalarca şahit oldum. O yüzden sonu da oldukça tatmin ediciydi. Keyifle ve beğenerek okudum. * İnsan , annesi ölene kadar yaşlanmıyor. Zamana karşı koruyorlar bizi. Anne ölünce de , birden otuz yılsa otuz , kırk yılsa kırk.. O kadar yıl birden geçiyor. *
İçeride Kalanlar
İçeride KalanlarAslı Akarsakarya · Okuyanus Yayınları · 201673 okunma
·
218 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.