Kitap hakkında çok şey duydum. Fazla beklentiye girmeden okumaya gayret ettim. Beklenti beni genelde hüsrana uğratır.
Yazar duyguları elle tutulur hale getirmiş. 'Şaşkın baktı' demek yerine '... durumuna şaşıran insan gibi baktı' demeyi tercih etmiş. Yazar yaptığı benzetmelerle kendi bilgi birikimini ortaya koymuş. Ve bu benzetmeler duruma 'cuk oturmuş.'
Kitabı bitirince insanın, kendisini uyutmayacak bir hedef arayası geliyor.
