Eve dönmek istiyorum ama eve dönüş yolunu kaybettim demiştim birkaç gün önce. Dün sahafta bu kitap gözüme çarptı. Tamaro, Her Melek Korkunçtur'un yazarı. Bu kitabın ilk kısmı da o kitabıyla ortaklık içinde zaten. Okuduğunuzda fark edeceksiniz. Ruh akrabalarımdan birisi tanıştırmıştı beni Tamaro ile. Baktım ki, Tamaro da bizim ruh akrabamız. Bu kitapta iki konuşma ve bir söyleşi yer alıyor. İlk bölümde çocukluğundan, şaşırma yetimizi-bir bakıma çocukluğumuzu- kaybedişimizden bahsediyor. Özgürlük yanılsaması içinde kendimize vurduğumuz kilitleri bize hatırlatıyor. Putlarımızı! İkinci kısım bir kilisedeki konuşması. Konu bağışlanma, haliyle Tanrı ve aşkınlık. Üçüncü bölümdeki söyleşi ise yazarlığı, hayatı ve kitapları üzerine keyifli bir sohbetten ibaret. Kitabın bana anımsattığı şeyler oldu. Bazen yurdun arkasındaki bahçeye gidiyorum, gizli bahçem, orada koca ağaçlara sarılmış sarmaşıklar görüyorum ve hayret ediyorum. Çocuksuluğumun bana armağanı bu hayret duygusu sanırım. Salyangozlara ve asla bulamadığım dört yapraklı yoncalara ilgiyle bakmak bu çocuksuluğun armağanı. Ya yaprakların üzerindeki onca çizgi, ağaçlarınkiler? Nergislerin kokularına hayret etmeden nasıl durabiliyorsunuz? Havucun rengine? Hayreti yitirdikçe Tanrı'mızı da yitirmiyor muyuz? Kafamda böyle basit olağanüstülükler canlandırdı kitap. Tanrı'nın olağanüstülüğü de sadeliğinde değil mi sanki? Bu kadar sade oluşu değil mi kafamızı karıştıran? Yanlış yollara saptım ben de. Sonra kendimi Allah'a yakın hissedeceğim yerlerde buldum. Af dilemek için. Ondan uzaklaştıkça ona olan sevgimizi fark ediyoruz, eğer kalbimiz körleşmediyse tabii. Küfre yaklaştıkça artan bir şey mi iman gerçekten? Tanrı'mıza olan hasretimizle kendimize çeşit çeşit putlar yontuyoruz. Bazen put tam da orada, aynadaki yansımamızda, değil mi? "Günah işledim ya rab!" "Bağışla beni!" Ki bağışlayayım kendimi. Eve dönmenin yolunu hatırlamam için bana zaman tanı. İzin ver eve dönmenin yolunu hatırlamak için kendime zaman tanıyayım. Beni gözet, gözet ki eve dönmenin yollarında kaybolmayayım. Savruk bir yazı oldu galiba. Belki sonra düzenlerim, sevgiyle.

Eve DoğruSusanna Tamaro · Can Yayınları · 200038 okunma

·

104 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.