İyi Günler! İz bırakacak... Bu kitabın sonunda söyleyebileceğim en net cümle bu olacaktır. 2 ana karakter (mecbur) ve yardımcı karakterler arasında Cemşit karakteri benim seçtiğim karakter oldu diyebilirim. Murad Naci’yi tanıyarak başladığımız bir serüven var. Karakterden öğrendiğimize göre 66 yaşında, dinç, sağlıklı ve oldukça varlıklı bir adam. Kusuru ise aşırı derecede kadın düşkünü olması. Ah, Refik Halit... Çok sürmedi böyle olması. Torunundan küçük kızlarla evlenen kaç tane zengin ihtiyar var bir görseydin... Keresteci olduğunu ve kereste işinin aile işleri olduğunu belirtmek gerek. Cemşit ise çok daha farklı ve tuttuğum bir karakter. İnsanlara karşı iyi bir şeyler yapmak istediğinde kendini tutan bir karakter. Eleştirilebilir ama benim doğru bulduğum bir yön. En kötü ihtimal yaşlı teyzelere yer vereceğimiz zamanı düşünelim. Yaşlı mıyım ben diye tribe giriyorlar. Sadece bana denk gelmiyor de mi bunlar? Toplu taşıma kullanırken iyilik yapmaya korkar olma nedenim bu insanlar benim. Zaten birileri sağ olsun, onlar yüzünden içten gelen en ufak iyilik bile adını değiştirip şov olmuş. Korkudan kimseye hayrımız dokunmuyor ki... Aşk dolu bir ömür, yaşadıklarını ve hissettiklerini hep içine atma, dışına yansıtamama, korkular ve tabular nedeniyle her şeyi içinde tutup kötü bir izlenim veren karakter C. İnsanlar için düşündüğü şeyleri uygulayamamak, iyilikle dokunamamak bence o karakterin sorunu değil. Aradaki toplumsal mesajlar da çok önemli. Eskiye özlemin yine ön planda olduğu bir hikaye var karşımızda diyebiliriz. Bu kurgu içerisinde önemli de bir kıyas var. Cumhuriyet devrinden önceki yaşantı ile Cumhuriyet sonrası arasındaki toplumsal yaşayışı anlatıyor. Eskiden daha iyiydi sanki diyor ama yeni de güzel, yaşam şartları çok daha elverişli mesajını ulaştırıyor bizlere. Hepimiz çocuk olmak isteriz ama kimse tekrar 8 yaşına dönmek istemez değil mi? Çünkü o dönem yaşanan acılar, kayıplar, korkular veyahut geride bıraktığı tüm olumsuzlukları baştan yaşamak ister mi insan? Geriye dönmek isteyenlerin tamamı da tek şartla dönmek ister, o anda ki akılları ile dönebilmek. Neden? Aynı hataları tekrar etmek istemezler çünkü. Eh, hatalardan dahi kaçabiliyorsak yaşadığımız tüm acı olaylardan ve duygulardan da kaçmak, tekrar yaşamamak için çabalamak, sanırım haksız sayılmaz. Gölgede kalmaması gereken bir eser olduğunu düşünüyorum. Dileyen herkes dilediği zaman yazabilir kitap için, gönderimini hızlıca sağlarım. Hepimize iyi okumalar dilerim..

Sonuncu KadehRefik Halid Karay · İnkılap Kitabevi · 201156 okunma

·

142 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.