Hepimiz hayatımızda belli başlı iyi alışkanlıklar edinmek ve bizi dibe çeken kötü alışkanlıklardansa kaçınmak isteriz. İsteriz fakat bunu nasıl yapacağımızı bilemediğimiz için daha yolun yarısına bile gelmeden pes eder ve başladığımız noktaya geri döneriz ve belki de tüm yaşamımız böyle bir patinaj içerisinde heba olur. İncelemesini yapacağım bu kitap hayatımıza iyi alışkanlıkları nasıl yerleştireceğimizi ve kötü alışkanlıkları hayatımızdan nasıl def edeceğimize yönelik harika bir yol haritası sunuyor. Kitap okurken aldığım notları maddeler halinde şimdi sizinle paylaşacağım. -Kısa sürede başarı beklemek, başarı önündeki en büyük engellerden biridir. İlerleme dediğimiz şey lineer bir durum değildir. Yarın olacağımız şey aslında dün yaptıklarımızın bir toplamıdır. -Hedef yanıltıcıdır. Sadece yapman gerekeni yap ve sürece odaklan. ‘’Daha iyi sonuçlar istiyorsanız hedef koymayı unutun. Onun yerine sisteminize odaklanın.’’ -Mutluluk dediğimiz şeyi hedeflerle sınırladıkça ona ulaşmak da o denli zor olacaktır. Hedefe giden yola yani sürece odaklandığımız ölçüde ve tüm bu süreçten zevk almayı öğrendiğimiz ölçüde mutluluğu elde ederiz. -Esasında kendi ellerimizle kendimizi belli başlı kalıplara mahkum ediyor ve daha sonra da o kalıplardan kurtulma yolunda gösterdiğimiz yanlış çabalardan dolayı da günün sonunda haliyle bitap düşüyoruz. Kendimizi bir sorgulama halinde tutmak ve doğrusuyla yanlışıyla tam bir dürüstlükle kendimizi belli zaman aralıklarında tartıya vurmalıyız. -Kimliğim alışkanlıklarımı tam anlamıyla yansıtmaz. Alışkanlıklarım ise kimliğimi meydana getirir. Öyleyse ben alışkanlıklarımın bir bütünüyüm. -Yeni bir alışkanlık oluşturmak mı istiyorsun? Öyleyse ilk olarak yapman gereken en etkili şey o işle ilgili belli bir plan, yol haritası düzenlemek olacaktır. Örneğin haftada üç gün egzersiz yapmak istiyorsan bunu gün ve saat olarak önceden belirle. Böylelikle hedeflediğin kazanıma ulaşma ihtimalin çok daha fazla olacaktır. -Yaptığım eylemi ne için, ne uğruna yapıyorum gibi soruları kendimize yönlendirmeliyiz. O eylemden beklentimiz tam olarak nedir? Bu gibi soruları sorarak bizi eyleme geçiren o sebebi bulabiliriz. -Bence insan için asıl gelişim diğerlerinin ne dediğine fazla aldırış etmediğimizde başlar. Eğer ben kendim için olumlu olacağına inandığım bir şeyi yapmaya karar verdiysem bu kararımda sebat gösterebilmeliyim. Sonucuna bakmaksızın sürüyle hareket etmiş olmanın verdiği hazdan ve rahatlıktan kendimi sıyırabilmeli ve ‘’birey’’ olmanın zevkine erişebilmeliyim. -İnsan güdüleri gereği her zaman en az çaba harcamaya programlanmıştır. Eğer şınav çekme alışkanlığı kazanmak istiyorsak ilk olarak direkt 50 şınav hedefiyle değil de daha gerçekleştirilebilir hedefler koymak doğru olacaktır. -Alışkanlıkların yerleştirilmesinde görsel araçlardan faydalanmak bizi daha fazla motive edebilir. Örneğin günlük okuma hedefine ulaştığımızda oluşturacağımız bir alışkanlık takip çizelgesine işaret koyabiliriz. Bu hem alışkanlığımızı takip etmeyi kolaylaştıracak hem de daha motive olmamızı sağlayacaktır. -Hayat her zaman toz pembe değil. Bazen ne kadar plan program yaparsak yapalım kendimizi istemediğimiz olayların ortasındayken bulabiliriz. Böyle zamanlarda ‘’2 gün üst üste atlama’’ kuralına riayet edersek oturtmak istediğimiz alışkanlığın uzaktan bize el salladığını da görmek zorunda kalmayız. Evet bir gün içinde o alışkanlığı yerine getirecek durumumuz belki olmayabilir ancak bir sonraki gün ne olursa olsun o alışkanlığı yerine getirmesini bilmeliyiz.

Atomik AlışkanlıklarJames Clear · Pegasus Yayınları · 202210,5bin okunma

··

9,4bin görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Batuhan Bozkaya