Keyifli ve çabuk okunan, oldukça başarılı çizilmiş iki ana karakter sayesinde içerisine çabukça girilen ilginç bir roman. Öncelikle bu kitap, yazarın okuduğum ilk kitabı. O yüzden genel üslubuna dair bir yorumda bulunamayacağım fakat kitabın üslubu çok akıcı. Gerek tasvirler, gerek karakterlerin iç dünyası, gerekse akıcılık bakımından yazarımız gayet başarılı bir iş çıkartmış. Yukarıda da belirttiğim gibi, aslında bu kitap tamamen iki karakterin çevresinde dönüyor. Kitabın arka yazısından da okuyabileceğiniz üzere, trende tanışan iki kişi ana karakterlerimiz. Ve ikisi de birbirinden başarılı somutlaştırılmış. Yazar o kadar net çiziyor ki bu profilleri, kitabın çeyreğinden sonra artık karakterlerin neler yapıp neler yapamayacağı net bir şekilde okurun gözünün önüne geliyor. Adeta ete kemiğe bürünüyor bu iki karakter. Benim bu kitaptaki en temel eleştirim, kitabın durağanlığına yönelik. Evet Guy karakteri yapısı itibariyle sakin ve sıradan modern insanı temsil ediyor ama yine de insan biraz daha hareket arıyor ne yazık ki. Bruno'nun olduğu her an hep akıcı ve keyifli olsa da, Guy bölümleri ne yazık ki tekdüze ve durağan. Genelde Guy'ın endişelerine, psikolojik buhranlarına ve paranoyalarına şahit oluyoruz. Fakat aynı çizgide seyretmesi, okuru bunaltabiliyor. Onun dışında kitabı polisiye olarak ele almamak gerektiğini düşünüyorum. Cinayetler barındırsa da sonuçta kimin, nasıl, ne için işlediğini net bir şekilde biliyor okur. Bunu biraz daha psikolojik gerilim gibi tanımlamak lazım. Polisiye beklentisiyle başlayan okur hayal kırıklığına uğrayabilir. Özetle, genel itibariyle akıcı ve sürükleyici bir romanla karşı karşıyayız. Suç ve suçluya ilişkin okuma yapmak isteyen herkese şiddetle öneriyorum. Bu kitabı okuduktan sonra toplu taşımada kimseyle konuşmamak için kulaklık takmaya başlayacaksınız. :)

Trendeki YabancılarPatricia Highsmith · Can Yayınları · 2020164 okunma

·

376 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Kıvanç Güven