Üç ay önce, ocak ayı daha yeni başlamışken kendime doğum günü hediyesi seçerken niçin Yaşar Kemal'den bir seri ısmarlamıyorum diye düşündüm. İnce Memed'in çok popüler olduğunu biliyorum, onu daha sonra okumak istediğimden atladım. Bir Ada Hikâyesi serisi ile Dağın Öte Yüzü arasında kaldım, en sonunda bu seriyi seçti gönlüm. Farklıydı bu seri, iyi ki çok bilinmiyor.
Romana adını veren ölmez otunu anlatalım, yazarın Doğan Hızlan'a anlattığıdır:
“Efsanelerde bir türlü yok edilemeyen bir ot olarak geçer ölmez otu. Ayrık otuna benzermiş. Kökünü kazımaya, kurutmaya asla imkân yokmuş. Yok ettiğinizi sandığınız yerde, bir kuyu kazsanız, gene çıkarmış karşınıza, Ölmez Otu bu işte. Dedim ya, bu efsane otu.”
Kaynak : kitapdiyari.com.tr/roman/olmez-otu
Kitapları her ayda bir tane olacak şekilde okudum. Üç kitap zaten, bu gece de bitti. Biraz sindirip sabahleyin yazayım dedim, vazgeçtim.
Ortadirek'i okuyup bitirdiğimde Vikipedi'de Yaşar Kemal'in kitap hakkında söylediklerini okuyordum. Meryemce'yi, hani benim ilk kitapta kanımın hiç ısınamadığı ama sonra ölmüş babaanneme çok benzettiğim Meryemce'yi babaannesine benzetmiş. Babası da Uzunca Ali gibi, fiziksel olarak olmasa da aralarındaki ilişki Yaşar Kemal'in babası ve babaannesi arasındaki ilişkiymiş. O kısmı okuduktan sonra artık seriyi okurken Meryemce'yi tıpkı babaannem gibi düşlüyor, sanki o dağlarda mantar toplayan benim babaannem Kadife'ymiş gibi gözlerim hızlı hızlı tarıyor cümleleri. Onun o yalnızlığı,bir insanı arayışı, merhameti, onuru, söz tutması, torunlarına olan sevgisi beni etkiledi. Insan olmanın en iyi yanı belki de iyiliğe ve kötülüğe sahip olmak. Çünkü ikisi de elimizden geliyor, başka hiçbir canlıda bu yokken, insan kırıyor, söküyor, mahvediyor, ama bir yandan da içi merhamet, acı ve keder ve umut dolu.
Bu seriden bir şey öğrendim diyecek olsam, insanlık derdim. Insanın insana karşı duyduğu güveni unutmuştum, hatırladım.
Içimi yakan, yüreğimi dağlayan Taşbaşoğlu Memet oldu. Köylü oldu. Hiçbir ses çıkarmayan, taşta ses olan onda ses olmayan köylü yıktı beni.
Diğerlerine göre bana biraz daha yavaş akmış gibi geldi bu kitap başta. Sonunda öyle sarsıldım ki bir şey söyleyemez oldum. Kadının yaktığı o ağıt beni mahvetti.
"Ölmez, ölmez Meryemce. Ölmez otudur Meryemce."
Ölmez Otu 
Yer Demir Gök Bakır 
Ortadirek 
Yaşar Kemal
·
227 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.