Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.24
Gönderi
"𝓝𝓮 𝓸𝓵𝓪𝓬𝓪𝓴 𝓫𝓾 𝓼𝓮𝓷𝓲𝓷 𝓭𝓾𝓻𝓶𝓪𝓭𝓪𝓷 𝓽𝓲𝓽𝓻𝓮𝔂𝓮𝓷 𝓮𝓵𝓵𝓮𝓻𝓲𝓷, 𝓭𝓲𝔃𝓵𝓮𝓻𝓲𝓷 𝓿𝓮 𝓼𝓮𝓼𝓲𝓷? 𝓝𝓮 𝓸𝓵𝓪𝓬𝓪𝓴 𝓫𝓾 𝓫𝓮𝓷𝓲𝓶, 𝓼𝓮𝓷𝓲𝓷 𝓴𝓪𝓻𝓼𝓲𝓷𝓭𝓪 𝓭𝓮𝓯𝓪𝓵𝓪𝓻𝓬𝓪 𝓪𝓴𝓵𝓲𝓶𝓲 𝓴𝓪𝔂𝓫𝓮𝓭𝓲𝓼𝓲𝓶?"
"Sokak Nöbetçileri"nin 2. kitabıyla karşınızdayım. Wattpad üzerinden okuduğum için kitabı bitirdim mi bitirmedim mi bilmiyordum, son bölümleri öğrendim ve bitirmişim bile. Hatta daha basılmayan, hala yazılma sürecinde olan 3. kitaba bile başlamışım ki o bölümleri çok sevdiğimi söyleyebilirim.
İkinci kitap bence kesinlikle ilkinden iyiydi, üçüncü kitap da okuduğum ilk bölümleri gibi devam ederse ikinci kitaptan daha iyi olacak gibi duruyor.
Dil bakımından bir farkı yok. Anlatım açısındansa bölüm başlarında aynı düşüncelerin ve anıların ısıtılıp ısıtılıp önümüze konma durumu devam ediyor. Ama sanki biraz daha azdı ve bu çok daha iyiydi.
Sokak Nöbetçilerinin günlüklerinden kesitler okumak hatta Işık'tandı sanırım bölüm okumak çok güzeldi. Yankı ve Helin'in aşkı ve tutkusu bana çok geçti. Aralarındaki gerilim ve elektrik resmen okuyucuyu yakacak şekildeydi. Mutlu'nun esprileri daha yerinde ve ağzı ne kadar olabilirse o kadar düzelmişti. Tüm karakterleri daha yakından tanıdığımız için ve hepsi ana karakterimize daha sıcak baktığı için hepsini okuması daha keyifliydi. İyi karakteriyle kötü karakteriyle bir şekilde sevdirmeyi başardı yazar bana onları.
Aynı zamanda da hem güldürmeyi hem ağlatmayı başardı. Kardeşlikten öte dostluklar ve Yankı'nınki gibi bir aşk için biz okuyucuları heveslendirdi.
Bunlar dışında çoğu konuda hala ilk kitapta yaptığım yoruma katılıyorum. Daha az argo, daha kısa bölüm girişleri, daha az abartılı karakterler ve tepkiler görsek çok daha iyi olabilirdi. Öyle ki son bölümde Yankı'nın "Genç Werther'in Acıları"ndan seçtiği cümleler, o kitabı çok da sevmeyen beni bile etkilemeyi başardı. Tablo düşürmeler, Helinhan ve Yankıcanlar, Prens Mutluga ve siyah-sarı diyince bile istemsizce beni gülümsetmeyi başardı yazarımız.
İlk kitapta beğenip beğenmemede kararsız kalmış, kurguyu eksik ve mantıksız bulmuştum. Bu kitapta kurgu biraz kendini toparlayıp bir şeyler zihnimizde otursa da ilk kitapta saçma bulduğum konular bu kitabı aşırı aşırı sevmemi engelliyor. Yine de bu kitabı sevdim diyebiliyorum.
Tavsiye edeceğim grup da ilk kitaptakiyle aynı. Zaten ilk kitabı okuyan ve sevenlerin bu incelemeyi okuyacağını düşünüyorum, onlar da bu kitabı okumadıysa okumalı diyorum...
·
284 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.