Osmanlı'nın son dönemlerine ve Cumhuriyetin ilk yıllarına ışık tutan romanlara olan ilgim beni bu kitabı okumaya iten başlıca neden oldu. Bir diğer nedense yaptığım araştırmalarda en iyi yerli romanlar içerisinde sürekli en üstlerde karşıma çıkıyor oluşuydu. Kitabın çok üst düzey ve ağdalı bir dili söz konusu. Ancak bu dil okumayı zorlaştırmaktan öte Türkçe'nin ne kadar derin bir dil olduğunu gözler önüne serdiği için daha bir heyecan veriyor okura. Bilinmesi zor olan kelimelerin açıklamaları da eklenmiş olarak yer alıyor. Okur zorlanmadan, anlamaya çaba harcamadan akıcı bir şekilde okumaya devam edebiliyor. Kitabın ilk 270 sayfası çok ayrıntılı tasvirler, betimlemeler ve ileri düzeyde açıklamalar barındırdığı için biraz sıkabilir okuru. Nitekim bu ilk 270 sayfanın alışılmış roman düzeninin olduğu da söylenemez. Okur kendini bir tarih kitabı okuyormuş gibi hissedebilir. Bu sayfalar okura dönemi, konağı, insanları tanıtma belki de okuru olayların, romanın içine çekme amacı güdüyor. Bu sayfaları sabırla okumak, kitabı bırakmamak romanı tamamlayabilmenin ve romanı özümseyebilmenin sırrını oluşturuyor. İçerik olarak ise Osmanlı döneminin şaşalı dönemini en ince ayrıntısıyla okura sunmakta, okurun ''yok artık'' diyebileceği olaylar, hatıralar içermektedir. Ancak bunlar birer kurgunun ötesinde olaylardır. Dönemi yansıtan birçok roman okumuş biri olarak hiçbiri birbirinden farklı bir şeyi anlatmamakta hepsi de birbirini destekler nitelikte olaylar içermektedir. İşte bu kitap da İbrahim Efendi Konağını debdebeli halinden alarak çöküşüne kadar, mahallesi, içindeki insanları, çalışanları ile birlikte çok net bir şekilde gözler önüne sermektedir. Kitabın son 150 sayfalık kısmı ise alışılagelmiş roman yazım tarzında karşımıza çıkmakta, dönemin hazin hikayesini, İmparatorluğun çöküşüne paralel olarak bir Konağın çöküşünü bizlere aktarmaktadır.

İbrahim Efendi KonağıSamiha Ayverdi · Kubbealtı Neşriyatı · 2021743 okunma

·

297 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.