Gözde
Yazarın ilk kitabı, 1963 yılında dergilerde yayımlanan öykülerinden oluşmuş, 'Eski Bahçe' adıyla 1978 yılında basılmıştır. Yazarın vefatıyla, sonraki öyküleri Eski Bahçe ile birleştirilmiş, 'Eski Bahçe-Eski Sevgi' adında 1987 yılında çıkarılmıştır. Eski Bahçe kısmında 11, Eski Sevgi kısmında 12 öykü olmak üzere kitap; 23 öyküden oluşmaktadır. Eski Sevgi bölümündeki 'Gökkuşağı, Rotterdam’da, Öğleden Sonra, Stein Alanı’ndaki Postanede, Papaz Kausch, Eski Sevgi' adlı 6 öykü Almanca yazılmış, yazarın ölümünden sonra, kardeşi Sezer Duru tarafından Türkçeye çevrilmiştir. Ayrıca Eski Sevgi bölümündeki 4 isimsiz öyküye başlıklar, ilk baskıyı yapan Ada Yayınları tarafından konulmuştur.
Tezer Özlü ile tanışma kitabım. İlk sayfalarda yazarın dilini, anlattıklarını, hayata karşı tavrını çok garipsedim ama kitabı okudukça beni içine çekti, belki de kendimden birşeyler buldum. Buhran, melankoli, karamsarlık, acı, umutsuzluk, ölüm, yalnızlık ögeleriyle ruhun kara bulutlarında dolaşırken bir baktım, kitap bitmiş.
Betimleme yeteneği çok başarılı. İyi bir gözlemci olduğunu düşünüyorum. Okuyucuyu söylediği mekana götürüyor, anlattığı karakterleri gözde çok iyi canlandırıyor. Yaptığı tespitler çok yerinde; şu yaşadığımız zamanlarda birçok kişinin hislerine, o yıllardan tercüman olduğunu düşünüyorum. 1980 Türkiyesinin toplumsal olaylarında hissettiklerine, öykülerinde yer vermiş; varoluş sorgulamalarını, iç sancılarını çok güzel bir şekilde yansıtmış.
İlk sayfalarda kitaba olumsuz ön yargılarla yaklaşsam da, kitabı bitirince sevmiş olmam dolayısıyla, yazarın diğer kitaplarını da okuyacağım.
Sevdiğim birkaç alıntı:
Yaşı olmayan biriydi. Tıpkı ölüm gibi. /#165949281
Neresinden tutacaklar bu ülke üzerine tepeden kabusların en büyüğü olarak inen, çöken yaşamı? Daha genç kuşaklar neresinden tutacak? /#165939605
Bir ülkenin anarşisini kim anlatabilir? Ölenler mi? Öldürülenler mi? Her gün yeni ölümleri bekleyenler mi? /#165920770
Hem parasızlık. Hem işsizlik. Hem gelecek yok, hem geçmiş. Her yer bir cehennem. /#165920490
ölüme ölmemekle karşı çıkıyorum
ölmemek de bir çeşit ölüm mü /#165277669
Ben büyüyordum. O ölüyordu. /#165198479
Çevremde, çocukluğumun geçtiği kentlerde, insanlarda bir tatsızlık, bir anlamsızlık var. /#165197994
Kafamı yorganın altından çıkaramıyorum. Çıkarırsam düşlerim yok oluyorlar. /#165197373
