İdris MERAL: Hoş Sadâ Hoş Sada - 2 Yıkanlar hâtır-ı nâşâdımı yâ Râb şad olsun Benimçin nâmurâd olsun diyenler bermurâd olsun Naili Rabb'im! Şâd olmayan gönlümü yıkanlar, varsın şâd olsunlar. Benim için "Muradına ermesin!" diyenler de inşallah muradlarına ersinler. S.82 Sunar bir câm-ı memlû bin tehî...

Hoş Sadâ Hoş Sada - 2 Yıkanlar hâtır-ı nâşâdımı yâ Râb şad olsun Benimçin nâmurâd olsun diyenler bermurâd olsun Naili Rabb'im! Şâd olmayan gönlümü yıkanlar, varsın şâd olsunlar. Benim için "Muradına ermesin!" diyenler de inşallah muradlarına ersinler. S.82 Sunar bir câm-ı memlû bin tehî peymâneden sonra Döner vefk-i merâm üzre felek ammâ neden sonra Mezakî Binlerce boş kadehten sonra ancak bir dolu sunar. Felek böyledir, murada uygun şekilde de döner ama neden sonra... S.84 Nüsha-i âşifte-i dîvân-ı ömrü sorma kim Hat galat, mana galat, imlâ galat, inşâ galat Lâedri Ömür defterinin dağınık yapraklarını hiç sormal o defterdeki yazı da yanlış, mana da; imla da yanlış, ifade de. Yar içün ağyâre minnet etdiğim ayb eyleme Bâğbân bir gül içün bin hare hizmetkâr olur Lâedrî Sevgili için rakiplere minnet ettiğim ayıplanmasın; bahçıvan da bir gül için binlerce dikenle uğraşıp durmuyor mu? Gitdi Mecnun hâne-i dehri bana ısmarladı Bir harâb evdir kalır dîvâneden dîvâneye Mecnun, dünya evini bana ısmarlayıp gitti. Divaneden divaneye kalan garip bir ev burası... Lâedrî Zahid bu bürûdetle eğer dûzaha girsen Bir lü'le duhân yakmağa ateş bulamazsın Lâedrî Ey kaba sofu! Eğer yüzünden düşenin bin parça olduğu şu asık suratla cehenneme yol uğratacak olsan, orada bir sigara yakımlık bile ateş bırakmazsın (cehennemi söndürürsün)!... S.90 Hak tecelli eyleyince her işi âsân eder Halk eder esbâbını bir lahzada ihsân eder Lâedrî Allah'ın takdiri yüz gösterince her şey kolaylaşır; (öyle ki kudretiyle,) olacak işin sebebini o saniyede yaratıp ihsanını gösterir. Kazarâ bir sapan taşı bir altın kâseye değse Ne taşın kıymeti artar, ne kıymetten düşer kâse Lâedrî Bir sapan taşı kazara bir altın kâseye çarpsa Ne taşın kıymeti artar, ne kâse kıymetten düşer. [Değerli insanlara sataşarak adlarını andırmaya çalışan insanlar hakkında söylenir.] Bana benden olur her ne olursa Başım rahat bulur dilim durursa Lâedrî S.91 Kimseyi dil-teng-i âzâr etme sultanlık budur Kalb-i mûru tahtgâh eyle Süleymanlık budur Lâedrî Kötü sözlerle kimsenin kalbini kırma ki sultanlık işte budur. Bir karınca da olsa gönlüne girmeye bak, işte Süleymanlık da budur. [Şair Süleyman Peygamber ile karıncanın Kur'an'da geçen hikâyesini telmih ediyor.] S.93 Muhabbetten Muhammed oldu hâsıl Muhammedsiz muhabbetten ne hâsıl Lâedri Sevginin en değerli sonucu Muhammed Mustafa'dır. O halde Muhammed'siz bir sevgiden hiçbir sonuç elde edilemez. [Sufilere göre, Allah sevgi ile bir nur yaratmış, ona Muhammed Mustafa'nın nuru olmayı bahşetmiş, sonra bu nuru sevmiş ve onun hürmetine kâinatı yaratmıştır.] S.94 Mey gibi her bir günâhın sekri olsaydı eğer Ol zaman belli olurdu mest kim huşyâr kim Lâedrî Eğer günahlar da içki gibi insanı sarhoş etseydi, hakikatte kimin ayık, kimin ayyaş olduğu o vakit belli olurdu. Yusuf dahi olsan düşürürler seni çâha Ebnâ-yı zamânın işi ihvâna cefâdır Hâşimî Yusuf (kadar güzel bile) olsan yine de seni çukura düşürürler. Çünkü zamane insanlarının işi gücü kardeşlerine cefa etmektir. Cahilin fahri cem'-i mâl iledir Ârifin izzeti kemâl iledir Abdülkadir Hamidî Cahil, mala sahip olmakla övünür; arif ise olgunlaştıkça yükselir. S.101 Bende yok sabr u sükûn sende vefadan zerre İki yoktan ne çıkar fikr edelim bir kerre Nabî (Ey sevgili) Bende sabırsızlıktan dur durak sendeyse vefadan zerre yok. İki yoktan ne çıkar hele bir ! lügaz kalmadı, düşün bakalım[Bu beyit Nabi'nin kendi adı için düzenlediği bir (bilmece) olup iki yoktan kasıt, kelimelerin önüne gelip olumsuzluk anlamı veren “nâ” ve “bî” ekleridir. Müsait > nâ-müsait, mahrem > nâ-mahrem veya çare > bî-çare, vefa > bî-vefa gibi. Böylece iki olumsuzluk eki “nâ” ile "bî" yan yana gelince Nâ-bî okunmaktadır.] S.103 İlim bir lücce-i bî-sâhildir. Anda âlim geçinen câhildir Nabî İlim, sahili olmayan bir denizdir ve orada âlim olduğunu zanneden herkes cahildir. S.107 Mâsivâdan el yuyup mahlûktan ümmidi kes Virdin olsun her nefes: Allâh bes, bâkî heves Nabî Dünya'dan elini yıkayıp yaratılmışlara umut besleme (ve her ne isteyeceksen Allah'tan isteyip) her bir nefeste “(Her şey için) Allah kâfidir, gerisi kuru bir hevestir." demek zikrin olsun. S.108 Ahir yine hâk olur bu tenler Bilmem neye kibr eder edenler Şeyhülislam Vassâf (Topraktan geldik) sonunda bu tenler yine toprak olacak. O halde şu büyüklenenler acaba niye büyükleniyorlar, anlamak zor. S.111 Şeb-i yeldâyı müneccimle muvakkit ne bilir Mübtela-yı gamma sor kim geceler kaç saat Sâbit Yılın en uzun gecesinin hangisi olduğunu ne takvim hazırlayanlar, ne de müneccimler bilir. Gecelerin kaç saat olduğunu sen asıl gam hastasından sor. S.112 Bu şehr-i Sitanbul ki bi-misl ü behâdir Bir sengine yek-pare Acem mülkü fedadır. Nedîm Bu paha biçilmez İstanbul şehri ki, dünyada bir benzeri daha yoktur. Oranın bir tek taşına, İran diyarı (veya bütün ecnebi ülkeler) baştan başa feda olsunlar. S.115 Turfe dükkân-ı hikemdir bu kühen tâk-i felek Ne ararsan bulunur derde devâdan gayrı Koca Râgip Paşa Şu dokuz kat felek sanki yepyeni bir hikmet (veya hekimlik) dükkânıdır da derde devadan gayrı ne ararsan bulunur (felek derdime hiç çare olmuyor). S.120 Nelerden arta kalmıştır hele dünyayı söyletsen Kimi devdir, kimi aslan; yatan mevtâyı söyletsen Lâedrî Şu dünyayı söyletsen de nelerden, kimlerden arda kalmış artık olduğunu anlatsa. Yatan ölüleri söyletsen de, kiminin nasıl dev, kiminin nasıl aslanlar olduğunu bir bir anlatsalar... Buna kim âlem-i imkân derler Olmaz olmaz deme olmaz olmaz Laedri Buna mümkünat (olabilirlikler) âlemi derler; hiçbir şeye olmaz, deme, dünyada olmayacak şey yok. Gül gül dedi bülbül güle gül gülmedi gitti Bülbül güle gül bülbüle yâr olmadı gitti Lâedrî Bülbül güle "Gül, gül!.." dedi ama gül bir türlü gülmedi gitti. Sonuçta bülbül güle, gül bülbüle yar olmadı gitti. Neler geldi, neler geçti felekten Duyulmadı, deve geçti elekten Lâedrî Şu felekten neler geldi, neler geçti (kimler ne gizli dolaplar evirdiler)... Deve elekten geçti o bile duyulmadı. S.137 Kendi kendine ettiğin âdem Bir yere gelse edemez âlem Adlî (Sultan II. Mahmud) İnsanın kendine ettiğini, bütün dünya bir araya gelse edemez. S.143 Sanman taleb-i devlet ü câh etmeğe geldik Biz âleme bir yâr için âh etmeğe geldik Yenişehirli Avnî Dünyaya gelişimiz ne mevki ve makam, ne de mal ve mülk peşinde koşmak için... Biz buraya bir sevgili için âh etmeye geldik, o kadar... [Şair "Bir sevgili" derken Bir olan Sevgili, yani Allah için “Ah” etmeye geldiğini de ima ediyor. Sufiler dilinde “Ah” kelimesi “Allah” isminin ilk ve son harfleriyle yazılmak dolayısıyla bizatihi "Allah" demektir. Tıpkı “Emrullah" yerine Emrah" demek gibi.] S.152

316 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

İdris MERAL