Eser, Josef K. adlı bir kişinin bir sabah uyandığında odasında görevlilerle karşılaşıp onlardan "tutuklu" olduğunu öğrenmesiyle başlar. Ancak neyle suçlandığını hiçbir zaman bilemez. Böylelikle bir yıl sürecek olan "dava" süreci başlar. Eser bize distopik bir "adalet" dünyasını sunar. Bu distopyada beraat olayı asla yoktur. Zaten bu "beraat olmama hâli" distopyayı oluşturur. Öyle ki yazarın Josef K. ile bize göstermeye çalıştığı dünyada yargılanan veya davası olan hiç kimse gerçek bir beraat yaşamaz. Adelet sistemi tüm alt/üst merciileriyle "bir çöplük ve kokuşmuşluk" içinde bize sunulur. Eserde sunulan "dünyada" her şey alışılmışın dışındadır. Mahkemeler, yasalar her şey Kafka'nın yarattığı o distopik dünyada bambaşka bir hâldedir. Mesela hem üst düzey avukatların hem de alt düzey avukatların olması, sunulan distopyada sadece alttaki avukatlarla iletişime geçilebilmesi, mahkemelerin tüm unsurlarıyla absürd bir şekilde eserde yer alması gibi... Tüm bu unsurların ise ortak bir özelliği vardır, hepsinin bu kokuşmuş düzene ayak uydurması ve bu durumdan hiçbir şikayetlerinin olmaması... Josef K. bile ilk başlarda tepki göstereceğini söylese de onun da bu düzenin içinde eridiğini görüyoruz. Sonra burada hiçbir zaman dava ilerlemez, hatta herhangi bir gelişme bile göstermez... Kitabın bir bölümündeki örnek hikâyede anlatıldığı gibi davalar hep sürüncemede kalır... İşin garip tarafı buna kimse herhangi bir tepki de göstermez, bu durum kanıksanmış bir şekilde devam eder... Davası olan kahramanımız Josef K. bile... Sonunda da bu değişik yargı sistemi tarafından "utanç" bir şekilde infaz edilir... Zaten eserin en büyük argümanlarından biri de bu utanç duygusuyla birlikte ezilen insanların pasif duruşunu ortaya koymaktır. Eser, distopya olmasından ötürü karanlık bir atmosfer içinde, hep bir kasvet ve çürümüşlük hissiyle bizlere sunuluyor. Eser hem bu sebepten hem de hukukla ilgili de çok fazla bilgi verdiği için okuyucuyu biraz zorlayabilir. Eserde modernist roman tekniklerini de görebilirsiniz. Kafka'yı daha önce okuyanlar tarzını(kafkaesk) bildiği için daha rahat bir şekilde kitabı okuyabilirler. Hem bu roman tarzını hem de Kafka'yı daha önceden bildiğim hâlde bazı yerlerde benim de bunaldığım oldu. Ancak belli bir yerinden sonra kitabı okumak kolaylaştı ve bitirebildim. Eser aynı zamanda yazarın hayatından da izler taşımaktadır. Sistem karşısındaki çaresizlik, aslında Kafka'nın büyük otorite ve güç saydığı babası karşısındaki o zayıf ve pasif duruşudur... Josef K. da pasiftir, zayıftır ve sonunda bu düzen karşısında yok olur gider. Sonra Kafka'nın hukuk okuması, iş hayatında bürokraside yer alması da eserdeki diğer izlerdir. Kafka'nın yakın arkadaşına ,ben öldükten sonra yazdıklarımı yak, dediği eserlerden biri olan Dava, gerçekten okunması gereken bir eser. Hâlâ gündemini koruyan totoliter rejimlerle yönetilen devletler ve buradaki insanların sisteme boyun eğme durumunu distopik bir şekilde anlattığı için eserin çok daha uzun yıllar okunacağı kesin...

DavaFranz Kafka · Kırmızı Kedi Yayınevi · 201953,6bin okunma

·

333 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Leyla Arslantaş