"Dokunamadığın noktalardan gelir yaşamının anlamı."BA
YIL
DIMMMMMM...
Oruç Aruoba'nın okuduğum ilk kitabı. Bu kadar kısa bir kitaba bu kadar şey sığdırabilmek olağanüstü. İnsan hayatında birçok şeye geç kalıyor ve sonradan onun pişmanlığını uzun süre taşıyor. Takip ettiğim bir yazardı ama bir türlü fırsat bulup okuyamamıştım. Çok güzel ve hayata ayna olabilecek bir kitapla başlamam büyük mutluluk.
Bazı insanlar güzellikleri ve mutluluğu yanlarında taşır. Dokundukları her şeyi güzelleştirirler. Oruç Aruoba da yazdığı bu kitapla insanı güzelleştiren, içini ısıtan cümlelerle doldurmuş.
Güzel kitaplar okudum, çok güzel kitaplar da okudum ama bu kitabı nereye koyacağımı bilemedim. Kitabı okumadım da sanki kendi kendime konuştum. Aynada kendime bakıyor gibi hissettiğim en nadir kitaplardan biri oldu benim için. Her sayfası dopdolu, insanın içini ısıtan, bir yandan da yaptığı hataları yüzüne vuran muhteşem bir yapıt. İnsan hayatı boyunca kendini birçok defa kaybeder. Yaşam mutsuzluk ve acının toplamı gibi gelir. Kendi bile üst üstüne gelir insanın . Sonra bir anda her şey değişir. Tek bir söz insanı hayata bağlar, yaşamın kaynağını orada bulur. Herkes göğe bakar ama yıldızlara bakmak herkeste aynı duyguyu yaratmaz. Bazen elinizle tutmuşuz gibi gelir o yıldız. Sadece size daha çok parlar. Yoğun duygular içinde bir kitabı okuyup bitirmek tarif edilemez bir duygu. Tadı damağımda kaldı. İçim eridi resmen. Bazı kitapların etkisi hiç geçmez. Bu kitap da benim için o etkiyi yaratan ender kitaplardan. Nietzche, Kant ve Rilke çevirisi yapabilen bir yazardan başka türlü bir etki beklenmezdi.
Bazı insanları ve bazı kitapları avucunuzda bir kuş tutuyormuş gibi tutmak lazım ! Hepsi birbirinden güzel cümleler vardı ama ben en dokunanla incelemeyi sonlandırıyım.
"Kendi olarak, sana gelen--
sana gereksinimi olmadan, seni isteyen--
sensiz de olabilecekken, senin ile olmayı seçen--
kendi olmasını, senin ile olmaya bağlayan-- --
O, işte..."
Kitaplarla ve sevgiyle kalın !!
