"Eee sonra???!!!..." Gerçekten de bazı bölümleri bu cümleyi sık sık söylettirdi. 5 kitap halinde yayınlanması fikrinin tamamen "duygusal" gerekçelere dayandığını düşünürsek bir nebze hak verebiliriz (zaten yaşasaydı büyük ihtimalle kaldığı yerden devam ederdi ve bu kitap daha da uzardı), malum, yazar öleceğini hissetmiş ve miras niteliğinde bir eser bırakıp yayıncısının ve mirasçılarının bundan uzun vadede yararlanmasını istemiş olabilir. Gelgelelim birkaç aklıselim, kitabın tek bir cilt halinde yayınlanmasının doğruluğuna kanaat getirmişler (ki iyi ki de öyle yapmışlar). Eğer ki 5 kitap halinde yayınlanmış olsaydı ve gaflete düşüp ilk kitabını okumaya başlasaydım, büyük ihtimalle devam etmediğim seriler arasında yerini alacaktı. Bunun yanı sıra, kitabın uzunluğu, tek kitap dahi olsa bazı karakterlerin akılda kalmamasına sebebiyet veriyor. Ya bir de 5 kitap olsaydı o zaman 3. kitapta karşımıza çıkan karakteri hatırlamak için 1. kitaba geri mi dönecektik? (örnek olarak söylüyorum bunu) Öte yandan bölümleri değerlendirecek olursak, kendi adıma konuşuyorum, son bölümde bir şeylerin düğümünün çözülmesinden midir yoksa ilk bölümden kalma bir dürtüyle yazarın (romandaki yazar karakterin) hayat hikayesinin merakına kapıldığımdan mıdır bilmem, en akıcı şekilde okuduğum bölüm son bölüm oldu. Ama tüm düğümün çözüldüğünü söylemek zor. Takıldığım bir nokta da, yazarın Türklere ve Müslümanlığa dair kuyruk acısı kıvamında birkaç yerde salladığı tanımlamalar oldu. Ağır bir yargılama olabilir,diğer milletler hakkında da çeşitli yorumlar yapmış,bize de değinmiş denilip geçilebilir lakin şu Müslüman=terörist yaftası gibi klişe bir yaftaya kendini kaptırmasa iyi olurmuş. Artılarına gelecek olursak,gerçekten de edebi bir eser. Bu yorumu yapmak yetkinliğinde olmasam dahi bu şekilde bir fikre kapıldığımdan söylemek istedim. Bu siteye katıldığımdan beri okuduğum birçok kitaba birçok yorum yaptım,bazılarını baştan savma yazdım,bazılarını ise gerçekten hissederek yazdım ama öz bir şekilde yazdım. Fakat daha önce hiçbir kitaba bu kadar uzun bir yorum yazmamıştım. Zaten artık bu yazı da yorumluktan çıkıp değerlendirme yazısı haline falan geldi galiba =) Diyeceğim o ki,bu yazıyı bu kadar uzun tutma isteğim, kitabın insanda meydana getirdiği o yazma hissi... Gerçekten de insanda karşı konulamaz bir yazma isteği uyandırıyor. Gerek metaforları olsun, gerekse üzerinde saatlerce düşünebileceğiniz hikayeleri olsun, etkileyiciler yani... Naçizane fikrimle birlikte konuyu bağlayayım. Bence bu bir yol kitabı değil, yolculuk yapılırken, o sıkıntılı atmosferde daha da boğucu hale gelebilir. Lakin sakin bir zamanınızda, kağıda kaleme kolayca sarılabileceğiniz bir ortamda (çünkü insana ilhamın ne zaman geleceği belli olmaz) okumanız tavsiye olunur.

2666Roberto Bolano · Pegasus Yayınları · 2012234 okunma

··

216 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Post Mortem