Altını çizmekten bıkmadığım hatta çize çize yıprattığım bir Soner Yalçın kitabı. Dünyanın en kirli sektörlerinden biri olan ilaç sektörünün kapitalist çirkin yüzünü gün yüzüne çıkartıyor. Gıda sektörüyle bozulan insan sağlığını ilaç sektörü ile kendine bağımlı haline getiren bu düzen, su içer gibi ilaç içtiğimizi, ilaç torbalarıyla gezdiğimizi, siyasetin bu sektöre nasıl gebe kaldığını gözler önüne seriyor. İşin sadece sağlık boyutunu ele almıyor. Aynı zamanda biyo-politik tarafından ve hatta medya tarafından nasıl oyunlara alet edildiğini anlatıyor. Patent işlerinde dönen kirli ve ölümcül oyunları, mesleğini birkaç geçici faydaya satan doktorları, kapitalist düzene kafa tutan idealistlerin bu düzende kayboluşunu anlatıyor. Modern tıp veya endüstriyel tıp kavramlarının kimlerin elinde sadece para aracına dönüştüğünü anlatıyor. Zaten sevmediğim bu düzeni, gerçekten kaliteli araştırmalarla somut bir çıktıya dönüştüren, istatistiksel olarak analiz edip yorumlayan Soner Yalçın, bu kitabı bitirdiğinde maalesef basma kalıp sözlerle fikirlerini beyan edenler tarafından çokça eleştirilmiş. Aşı karşıtı diye suçlanarak dijital linçlere maruz kalmış. Ancak Yalçın’ın bu kitapta anlatmak istediği “şu ilacı içmeyin, bu aşıyı olmayın” dan ziyade küresel ilaç şirketlerinin bu görünmeyen ve maskeli yüzünü ortaya çıkarmak. Sağlığın ticarileştirilemez bir olgu olduğunu ne yazık ki idrak edemiyorlar. Tam tersine artık bu ticari bir araç haline geldi. Doktorlara tıpkı bir satışçıymışçasına konulan performans hedefleri, ilaçları insanlara iyi/kötü gelmesi amacıyla değil de şirkete getirdiği kar/zarar oranıyla yorumlamaları, siyasetin yavaş yavaş küresel devlerin oyuncağı haline getirdiği insan sağlığının nasıl bir gelir kaynağı olduğunu çok acı bir şekilde gösteriyor bizlere. Türkiye’deki ilaç üretiminin nasıl elimizden alındığını, yabancı küresel ilaç firmalarının nasıl tekel haline geldiğini, devletin kasasının nasıl en büyük gelir kaynağı olduğu gibi işin siyasi-politik tarafına değinirken insan sağlığıyla oynanan oyunlara hiç değinmiyorum bile. Okudukça içler acısı durumumuzun farkına varacaksınız. En ufak bir bilinçlenmeye katkısı olursa ne mutlu. İncelemeyi kitaptan bir alıntı ile bitirmek istiyorum. “Modern” geçen yüzyılın kavramıydı. Bu yüzyılda “Postmodern” inşa ediliyor. Sizi iyileştirmek değil, sizin sürekli sağlık sistemlerine bağımlı olmanızı istiyorlar.”

Kara KutuSoner Yalçın · Kırmızı Kedi Yayınevi · 20191,448 okunma

·

438 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Meryem Dağ