Cem Kalender'in üçüncü kitabı Kayıp Gergedanlar, Mazarin Mavisi ve Kasımpaşalı Oedipus'la kıyaslayınca bir başyapıt özelliği taşıyor. Neden? Burada daha sağlam bir kurguyla karşı karşıyayız. Kitabı okumaya başladığımızda hiç de tahmin edebileceğimiz bir dünyaya adım atmadığımızı anlıyoruz. Veteriner olarak atandığı kasabaya gidip de oradaki gergedanları bulmak için ter döken Sümer Bey, tanıdıkça bir kuyuya dönüşen ruh dünyası içerisinde ürkütücü eşi Suna, kuyuya düşen Başkan, iyimser Salman bey ve daha nicesi iç içe geçirilmiş, birbirini sarıp sarmalamış ve benim açımdan tamamına nüfus edebilmenin zor olduğu, huzursuz edici, rahatsızlık verici bir dünyanın içindeler. Cem Kalender, Çürüme ve Mazarin Mavisi kitabında olduğu gibi burada da adli bir olaydan etkilenmiş aslında; seneler önce anneleri ölünce beraber intihar eden 4 kardeşi hatırlarsınız. Bu konu öyküye doğrudan eklenmemiş, ancak konunun Maraş katliamına, anne olmaya, insan olmaya ya da olamamaya dair bağlantıları şaşırtıcı. Kitap kolay rastlanmayacak bir kurgu örneği bu anlamda. Maraş katliamının anlatıldığı kısımlar çok üzücü, çok korkunç; ve kitabın gerçek olanla olmayan arasındaki tarzını düşünürsek çok fazlasıyla gerçek, rahatsız edici. Kitabın birden fazla okunmayı hak ettiğini söyleyebiliriz. Suna karakterinin sıradışılığı ve anlatmaya çalıştığı her şey için, ve hatta kayıp gergedanlar için de okuyabiliriz. Bir yazarın böyle bir kurgu kurabilmesi hem yazarın kendisi, hem okurları, hem de edebiyatımız için kıymet taşıyor. Şu ana dek okuduğum en iyi Cem Kalender kitabı diyebilirim Kayıp Gergedanlar için. Umarım çok okunur.

Kayıp GergedanlarCem Kalender · Alakarga Yayınları · 201386 okunma

·

655 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Cem