Bu kitabı 8 yıl önce okumuştum.Kitaplığımı düzenlerken gözüme çarptı ve tekrar okumaya çalıştım.Çalıştım diyorum çünkü nerdeyse her sayfada bana tuhaf gelen şeyler mevcuttu.Günlük konuşmaların fazla uzun ve edebi(?) olması,kitaba gereksiz bir hüzünün hakim oluşu bana boğucu geldi.Sanki bir yeşilçam dramatikliği ve yapmacıklığı hakim kitaba.En basitinden bir genç babasına” cana ateşin koru düştü” der mi?Ayrıca karakterler kendi ideallerine aşırı anlam yükleyip dünyadan bir haber yaşıyorlar.Yazarın daha çok 90lı yıllarda okunduğunu bilinen bir gerçek ve o yıllarda bu arabesk havası Türkiyeye zaten hakimdi ama bu kitabın ilk basımı 2014 de olmuş.Yazar beyin kendini tekrar ettiği aşikar. Yazarın her kitabında olduğu gibi bu kitabında da dini mükemmel bir şekilde yaşamaya çalışan gençler var.Ancak asıl olay ,büyük ve olaylı aşklar etrafında dönüyor.Okur kitlesi olan gençleri hikayeye bağlayan kitaptaki aşk macerası. Bu paragraftan itibaren incelemem Kaderin Çağırdığı Yerdeyim ile birlikte yazar beyden okuduğum kitapların geneline ithafen yazılmıştır. Kendinden olmayanlara(dini bakış açısı olarak) acıyarak bakan bakışlar hakim,kitaplardaki bu üstenci hal beni oldukça rahatsız ediyor.Bu hakim bakış açısına yine kendi üslubu ile şunu demek isterim:kimse ne zaman ayağının kayacağını bilemez. Özellikle okur kitlesi gençler olan bu kitabın dünyayı bu kadar siyah beyaz hakikatlerden ibaret bir fanus içinde anlatması üzücü.8 yıl önceki bu kitabı okuyan halime şunu demek isterdim:Merak etme din kimsenin tekelinde değil,sorgularsan yanmazsın bitmezsin,bu kadar korkmana gerek yok.Bu siyah beyaz ve üstenci bakış açısının insanlar üzerinde yaratabilmesi muhtemel etkiyi inşallah anlatabilmişimdir.

Kaderin Çağırdığı YerdeyimAhmed Günbay Yıldız · Timaş Yayınları · 2019302 okunma

·1 alıntı·

61 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.