1001KitapListesindeOlmasıGereken1Yazar
~~~Yaşamım baş döndürücü yükselişler ile düşüşler arasında karabasan gibi geçti~~~
İspanyol asıllı Fransız yazarı Michel del Castillo, 2 Ağustos 1933'te, Madrid'de Fransız baba ile İspanyol anneden doğdu. Annesiyle birlikte iç savaş sırasında İspanya'dan ayrıldı. Kısa süre sonra kendini, birçok İspanyol sığınmacısı gibi, Lozère'deki Rieucros Kampı'nda buldu, daha sonra tek başına Almanya'daki 1kampa gönderildi. 1945'te İspanya'ya geri döndüğünde, beş yılını Barselona'da 1islahevinde geçirdi, daha sonra Andaluzya'ya Cizvit papazlarının yanına gitti, 1süre Huesca'da kaldı. 20 yaşında, özlemini çektiği Fransa'ya gidebildi, orada edebiyat ve psikoloji öğrenimi gördü...
Yazardan okuduğum 3.kitap olan "Utanç Gömleği" yine çok etkileyici ve güzel cümleleri ile külliyatını bitirmeye karar verdiğim kitabı oldu. Yazarı 
Gitar kitabı ile tanımıştım o kitapta zaten yazara vurulmuştum fakat bu kitapla külliyat bitmeli dedim :))) yine farklı 1taraftan varoluşsal durumlar bulurken...
~~~...Inanca sahip olmak ya da olmamak - hep aynı karmaşa! ...~~~
İspanya tarihi çok karışık durum ve efsane edebiyatçılarla dolu olup, bu defa Yahudilik, Hristiyanlık üzerinden Yahudilerin adlarını "Utanç Gömlek"leri üzerine yazıp asarak yıllar sonra bile o soydan gelenler unutulmadan din değiştirmeyi kabul etmeyenleri ölüm hükmü vererek yaşanan engizisyonlarla inanç üzerine konuyu ilerleterek yine 1edebiyat şöleni yaşatmaktadır. Çok sesli 1anlatim oluşturan yazar, insan ruhunun kötülük ve iyilikle belleğe kazınan tüm durumlarını okura sunarken, 17. yüzyılda yaşayan engizisyon yargıcı olan Manrique Gaspar del Rio nun yaşamı ve yaşananlar üzerinden de Gitar kitabında olduğu gibi çocukluğu, aşkı, eğitimi ve yalnızlığını ele alarak yine varoluşsal ifadelerle kitabı unutulmaz kılmaktadır...
Çok etkileyici kısımlar vardı, varlığını kabul etmek için görmeye, onu anlamak için illa sesini duymaya gerek yok derken kitabın giriş kısmından benim için 1-0 öne geçmişti ki kitabın ilerleyen bölümlerindeki "sözlerin ötesindeki sesleri duyuyor, sessizlikleri ve fısıltıları dinliyorsun" bu sözle de istem dışı aklıma yine Gitar kitabı gelerek ses ve sessizlik üzerine vurguları nekadar haklıdır anlamak istemeyene çığlık atsan da!!! yazarın genel vurgusu da bu olabilir diye düşündüm, ölü değildi ama yaşıyor da sayılmazdı her kitapta bu durum etkilemiştir beni, içinin derinlerindeki hislerde kişilik ve varlığı arasındaki ifadeyle ya da daha rahat öldürebilmek için, insanın bağnazlığa varan ideal sevgi duyması gerekir derken bizdeki kadın ölümlerinin aklıma gelmesi "abi çok seviyordum!!!, vurdum!!!", "tek 1kaynaktan besleniyorduk" onun kaynağı değil ama benim varlığım düşüncelerim üzerinden bendeki varlığının oluşması için benim mantığımla düşünüyor, benim sözcüklerimle ifade ediyor derken o egoist ben tavrı kitabın genelinde hissedilir ki benim için en vurucu kısımlarıydı bu saydığım yerler...
Kesinlikle yazarın tüm kitaplarını okuyacağım bu kitapla da tüm varoluşsal durumları hissederek, tadının damağımda kaldığı okumayla yazarın tüm yazdıklarına ulaşmaya çalışacağım :))) Tek kızdığım nokta yazarın hic1kitabının 1001listesinde olmaması :((( eğer yazarın daha önce kitabını okumamış tanımamış olsaydım çok üzülürdüm iyiki tanımama vesile olunmuş ki ben hala okuyorum. Herkese sağlıklı mutlu huzurlu keyifli okumalar dilerim...
~~~İnsan 1şeyi ancak onun kendinde bıraktığı anıların penceresinden iyi görebiliyor~~~
··
1.716 görüntüleme
Bu yorum görüntülenemiyor
Bu yorum görüntülenemiyor
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.