Sadece ayakta duracağım. Annemle sen beni tutmaya hazır olursunuz... Ne olur baba.»
Waite'in durakladığını gören Ada da yalvardı. «İzin ver şekerim. Böylece bu konuda güven kazanmasını sağlarsın.>
Waite, «Pekâlâ,» dedi. «Yalnız kımıldamaya kalkma. Hazır mısın, Garry? Çocuğu bırak Ada. İkisi de istemeye istemeye ellerini çektiler ve çocuk sendeleyince yine onu omuzlarından yakaladılar.
Bir şeyim yok. Beni bırakın.» Güvenle gülümseyince Waite ve Ada onu bıraktılar yine. Çocuk bir an dimdik durduktan sonra yere baktı. Yüzündeki gülüş dondu. O anda yüksek bir dağın doruğunda tek başınaydı. Midesi bulanıyor ve korkuyor, akıl almayacak kadar korkuyordu. Birden sendeledi ve onu tutacakları sırada feryat etti. «Düşüyorum! Çıkarın bunu... Çıkarın!»
Garrick'î hemen koltuğuna oturttular. Waite tahta bacağı tutan kayışı telâşla açarken çocuk dehşetle haykırıyordu. «Çıkarın! Düşüyorum!
Sayfa 30Kitabı okudu
·
23 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.