Yazarın okuduğum ilk kitabıydı . Kitabın senaryosu aslında oldukça merak uyandırıcı bir şekilde başlıyor fakat ilerledikçe de yavanlaşıyor gibi hissettirdi . Yazarın anlatım tarzı hoşuma gitti . Günlükten okuduğu veya kişinin kendisinden duyduğu olayları "miş"li geçmiş zamanla anlatması da çok yerinde ve kitaba ayrı bi hava katmış. Benim en sevdiğim kısımlar onlardı " Fakat aslında kocası ölünceye kadar hayatından gayet memnunmuş. Küçük oğluyla paylaştığı ev ona şimdi tuhaf geliyormuş , birden boşalmış ve anılarla dolmuş ; ikisi de evde mümkün olduğunca az vakit geçirmek için ellerinden geleni yapıyorlarmış. .. "(syf 27) Başlarda anlatıcının gerçek bir insan olduğunu düşünmemiştim.( İlahi bir anlatıcı veya kafalarındaki sesler olabilir diye düşündüm )Sayfalar ilerledikçe romandaki bir karakter olduğu anlaşılıyor . En sevdiğim kısımlardan biri de karakterlerin duygularını açıklayıcı bir şekilde anlatmasaydı . Nelson ve İxta'nın yaşadıklarını anlattıkları kısımda onlarla o duyguları yaşamışım gibi hissettim bu da kitabın gücünü gösteriyor bence. Kitap ya fazla uzatılmış ya da daha farklı bir sonu hak ediyordu . Sonu bir anda oldu bittiye gelir gibi oldu . Bu rahatsız ediciydi . Daha etkileyci bir finali hakediyordu. Beklenti yükseldiği için de olabilir aslında ama açıkcası çok satan kitapların finallerine benzettim ben . Nelson'un hapse girmiş olması yalnızca Henry ile kaderleri benziyor mu ? Sorusunu sordurttuğu için başarılıydı bence . Nelson karakteri en beğendiğim kitap karakterleri arasında yerini aldı bile :) Tuttuğu günlükler, yakalamaya çalıştığı hayat , sahip çıkmaya çalıştığı aşkı .. Kitap hızlı bir şekilde ilerliyor ve kesinlikle okutuyor kendisini. Ve en önemli soru Tavsiye eder miyim ? Evet , bir şans verilmeli

Geceleri Daireler Çizerek YürürüzDaniel Alarcon · Ayrıntı Yayınları · 201427 okunma

·

159 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Merve