Altıpatlar silahımı
eylülün on üçünde
tutuşturdular elime
altı boşluğa, beş mermi..
altıncısı boş!
...oyun böyleydi...
ilk tetiğe bastığımda
dürüst ekmek içindi
içimdeki avareyi vurdum
ne hırsızlar, ne fazilet bildi
kovanında hayal kurdum
ikinci kurşun insanlığa gitti
riyakarlığı silmekti dileğim
hırsı,acıyı savaşı...ne bileyim...
ne varsa vicdanı yaşatacak
ele güne hediye edeyim...
üçüncü kurşunun sesiyle
kendi gölgemi kalbinden vurdum
haketmeyenleri sevmemem içindi
güneş altında gölgemle kurudum
utanmadı ne ölüsü ne dirisi
dört ve beş ard arda çıkıverdi
yaşamak için para kaosunda
iyiniyet ve çalışkanlığa
kapı açmayan tilkiler içindi
erdemle duello fayda etmedi...
altıncı kez çektiğimde tetiği
sadece aşk içindi, boşa denk geldi
şimdi bir kovana koyup kendimi
sana sıkıyorum ' kimse 'siz..
ilk kurşunu sıkarken neredeydiniz?