Uzunca zamandır aklımda olan bir Necip Fazıl Kısakürek eseriydi. Fırsat elime geçince de haliyle okuyarak değerlendirdim. İnsanlar süreçlerden geçerler ve bu süreçler olgunluk, tecrübe, yaşanmışlık hanelerine istiflenir. Aktarilmayan tecrübe yükten başka bir şey de değildir. Üstadın geçmişinden geleceğine hikayesini az biraz merak etmiş herkes bilir. "Yolun sonu başından belli olmaz." (Murat E.) Kendi ifadesiyle; Şairliğim on iki yaşımda başladı. Annem hastahenedeydi. Ziyaretine gitmiştim... Beyaz yatak örtüsünde, siyah kaplı, küçük ve eski bir defter... Bitişikte yatan veremli genç kızın şiirleri varmış defterde... Haberi veren annam, bir an gözlerimin içini tarayıp: - Senin dedi; şair olmanı ne kadar isterdim! Annemin dileği bana, içimde besleyi de on iki yaşıma kadar farkında olmadığım bir şey gibi göründü. Varlık hikmetimin ta kendisi... Gözlerim, hastahane odasının penceresinde, savrulan kar ve uluyan rüzgara karşı, içimden kararımı verdim: - Şair olacağım! Ve oldum. İyi ki de olmuşsun üstad. Dünya sevgisi zamanla azalan bir insanın şiirlerini okuyorsunuz. Dünya sevgisi azalan bir inananın; Allah, onun şanlı nebiisi ve ahiret sevgisi artacağı da malumdur. Nihayetinde dünyadan ahirete kalkan bir geminin (ne mutlu ki) şanslı (!) yolcularıyız. Okurken düşündüm, düşünürken sorguladım, sorguladıkça tatmin oldum, tatmin oldukça huzur buldum. Ve evet okumayanlara da tavsiye ederim. Esenlik ve huzur dileklerimle incelemeye nokta koyarken, sütlü kahvemden sizler adına bir yudum aldığımı da belirtmek isterim. Sağlıcakla kalın. :)))

Çile: 151 - Necip Fazıl Bütün Eserleri (Deri Cilt)Necip Fazıl Kısakürek · Büyük Doğu Yayınları · 201821,2bin okunma

·

236 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Murat