"Nasıl oluyor bu? İnsan sıradan çizgilere bakıyor, o çizgilerden sözcükler oluşuyor, ben onları biliveriyorum... Ne anlama geldiklerini... Canlı canlı sözcükler, benim sözcüklerim, bizim. Nasıl biliyor, nasıl anlıyorum ben bunları? Kimse kulağıma fısıldamıyor. Resim olsalardı o zaman kolaydı anlaşılmaları; görür görmez tanırdık ne olduğunu. Ama burada sanki düşüncelerin kendi yazılı. Nasıl oluyor bu? Açıklasana... Açıklayabilir misin?"
İçini çekti, kitabı ışığa tutup sayfalarını karıştırdı.
"Büyücülük, başka bir şey değil!" dedi.
Sayfa 101Kitabı okudu
·
14 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.