Bu, 8 ayrı denemeden oluşan, denemelerin herbiri ayrı telden çalsa da kulağa hoş gelen bir şarkı söylemeyi başarmış mis gibi patili bir kitap. Özellikle giriş bölümünde hemen hepimize tanıdık gelecek meselelere el atıyor Karasu. Okuma eyleminin üzerine büyüteçle eğiliyor. Bunu yaparken sadece okurun değil, yazarın çerçevesinden de sorular soruyor. Misal niye okuruz, keyif için mi, öğrenmek için mi, yine misal, doyurucu okuma dediğimiz de nedir, üçüncü misal, bibliyofiller de bizim mahalleden mi, yoksa onların Allahı başka mı gibi her okurun kafasına takılan birkaç meseleyi didikliyor. “Kitap aracılığıyla zenginlik ya da beğeni inceliği gösterisi, kitap dışında yaşam bilmemek, kitap dışında bir yaşamı unutmak, bilgililiğiyle övünmek..pek anlamsız göründü bunlar bana.” diyor. Bu kitap yazılırken #bookstagram kavramı annesinin karnında vitamin kadardı, nerden biliyor bu adam beni yahu diyerekten kendi okuma pratiğinizi gözden geçirmeye başlıyorsunuz. Ha, bunu böyle yüksekten akıl verirmiş gibi değil de beyefendi gibi yapıyor. “Kitap yığdım. Hata etmişim. Kitap edinmeyi marifet sanmışım.” diyerek özeleştirisini de veriyor. (Adam haklı değil mi ya? Hakikaten, kitap biriktirmek de nedir arkadaşlar, durum biz bunu 65 yaşından sonra bi düşünelim.) Karasu okumak, kitaplar, roman ve imge gibi teorik meselelerden bahsederken, bir kedi tırmanıyor masaya, patilerini kağıdın üstüne uzatıyor. Karasu da yeter bu kadar teori deyip hayvanlarla ilişkimiz üzerine yazmaya başlıyor. Karasu’nun kitapsever olduğu kadar hayvansever olduğunu da öğreniveriyoruz. Ve biz iki ayaklılara biraz, hadi birazdan fazla verip veriştiriyor. Özetle, hem kitap, hem kedi seviyorsanız, bu minnoş kitap sizlik. Ve Storytel ‘de bir duvarın üstüne oturmuş, ayaklarını sallaya sallaya bekliyor. Okuyunuz, dinleyiniz..Keyifli günler olsun

Ne Kitapsız Ne KedisizBilge Karasu · Metis Yayıncılık · 20201,855 okunma

··

1.857 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.