"İnsan hayallerine müdahale etmeyi sevmiyor bazen. Yarım kalan rüyayı hayal edip devam ettirdiğini sanmak gibi..." Herkese selam, Bu kitap bir başka yer edindi bende. Her hikaye farklı hissettirdi. Bu kadar duygu geçişi yaşadığımı bildiğim bir öykü kitabı da nadiren okumuşumdur. Okurken aslında, aaa ne kadar da ben, sen, biz, o dedirtiyor. Yaşarken görmezden geldiğimiz, bizi biz yaparken farkında olmadan bizi bizden eden şeyler de vardır. Hah işte bu kitapta hepsi toplanmış. Hayat şartlarının, yaşam kalitesiyle ne kadar örtüşmediği, bakın örtüşmediği diyorum çünkü bunların içinde tabiri caizse 'mahalle baskısı' dediğimiz aman o ne der bu ne der'lerden tutun. Gizli saklı yaşanılan ilişkilerden utanılırken, başka yerlerde misal Mualla'nın bas bas bağırdığı, ayıplanan işler arasında ne hissedeceğimi bilemedim okurken. Güldüm de üstelik. Kahkaha atarken, aaayyy tüh dediğim sonlar da okudum. Kardeşinden kalan fazla parmağı toprağa dikip annesinin çiçekleri gibi çoğalmasını bekleyen parmaksız çocuğun umudu kadar hüzünlendim. Ne bileyim işte Suphi'nin çorabından tutun da Saadetin bulamadığı saadetinde takılı kalıp, Sonnur'un düşündüklerinin arasında buldum kendimi. Şimdi buraya Asım amca gibi kırmızı kalemle birçok şey yazmak isterdim ama, kısıtlanıyoruz napalım. Kapanda Bir Hayal kitabı arka kapakta da belirtildiği gibi insanın temiz kalmış yerini işaret eden öyküler armağan ediyor. Evi, yuva denen kapanı, insanın kendi içine sıkışıp kalmasını zaman zaman ironiyle zaman zaman da tokat givi çarpan göndermelerle anlatıyor. Mis gibi bir farkındalık. Akıcı bir kalem. Üslup zatan hayran bıraktı kendine daha ne olsun? Muhakkak okunmalı diyorum başka bir şey demiyorum.

Kapanda Bir HayalBurcu Ünlü · İthaki Yayınları · 2021287 okunma

·

360 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Birkitapeli