Punk 57 #kitapyorumu Herkese merhaba! Bugün hem şimdinin hemde tüm zamanların favorilerinden biri olan kitabın yorumuyla geldim. Bu kitaba ba-yıl-dım. BAYILDIM. Misha ve Ryen 5. sınıftayken mektup arkadaşı oluyorlar ve bunu yıllarca devam ettiriyorlar. Birbirlerinin en yakın dostları oluyorlar. Ta ki Misha bir anda mektup göndermeyi bırakana kadar. Ne olduğunu anlayamayan Ryen büyük bir boşlukta. Bir de okula gelen gizemli ve sert çocuk Masen var. Okulun bitmesine sayılı günler kala ortaya çıkan derslerle alakası olmayan Masen. Ryen bilmiyor ancak Masen, Misha'nın ta kendisi. Bir amaç uğruna Ryen'ın okulunda. Ryen için orada olmamasına rağmen yıllarca mektuplaştığı Ryen ile karşılaştığı Ryen birbirinden o kadar farklı ki! Amacını unutmasa da geri plana atan Misha(Masen) Ryen'ı zorluyor. Onu zor durumda bırakıyor. Ve fark ediyor ki aslında Ryen'ın şu anki durumu bir maskeden öte değil. O andan sonra ise maskenin ötesine geçmeye çalışıyor. Ancak işler bir yerden sonra sarpa sarıyor. Aralarındaki söylenmemiş sözler, kayıplar ve acılar ikiliyi ayrı yollara itiyor. Peki Misha ve Ryen her şeye rağmen bir arada olacakları bir yol bulabiliyorlar mı? Okuyup öğrenme sırası sizde! Kitabı aşırı sevdim. Yazarın kalemini de öyle. Dostlukla başlayan, nefretle devam eden ve aşka dönüşen ilişkiyi okumak çok çok çok güzeldi. Bir bu kadar daha olsa keyifle okurdum. En başta karakterleri severken kitabın başlarında hemen olan kırılma yüzünden bir anda afallıyorsunuz zaten. Sonrasında ise Misha ve Ryen'ın neden bu şekilde davrandıklarını okumaya başlıyorsunuz. Misha'nın amacı ne? Ryen neden mektuplarından bu kadar farklı davranıyor? Kısacası bizleri bilinmeyen bir sürü sorunun içine atıyor yazar ve bizlerde sayfaları hızla çeviriyoruz. Sonrasında açığa çıkan her bir şeyle de kalbiniz kırılıyor. Göğsümüzde nefes almamızı zorlayan taşı kaldırdığımızda bizi karşılayan ayıplar, acılar, akran zorbalığı, yalnızlık ile ne yapacağımızı şaşırıyoruz. En başta özellikle Ryen'dan soğumuştum davranışları için ama sonrasında öğrendiklerimizle onu sarıp sarmalamak istedim. O kadar yalnızdı ki aslında. Ve dönüştüğü kişiyi o kadar sevdim ki anlatamam. Karakter gelişimi çok güzeldi. Ve Misha benim yaralı, güzel adamım seni yerin apayrı. Yaşadığın acılar, kayıplar ah ve yavrum Arkadaşlar dostluktan nefrete sonrasında aşka dönüşen hikayeleri seviyorsanız, soluksuz okuduğum bu kitap gönül rahatlığıyla tavsiyemdir. Ters köşeleri de seviyorsanız bu kitap tam sizlik. (Ben ters köşeyi tahmin ettim ve tahminim doğru çıktı ama okuduğumda yine de çok fenaydı. O sahne büyüktür her şey )

Punk 57Penelope Douglas · Dex Kitap · 2022757 okunma

·

65 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Derya Özkan