Ethem Baran'ın on iki öyküden oluşan kitabı gerek yazarın gözlem gücüyle gerek kitaptaki benzetmeleriyle gerekse de sonlara doğru artan mizah dozuyla beğendiğim bir eser oldu. . İlk öykü "Bir At Buldum Başı Yok" adını bir türküden almış. Kafka'dan bir alıntıyla başlıyor. Yazarımız, metinlerarasılığı kullanarak "Bulut Bulut Üstüne" kitabında (daha okumadım) olduğunu öğrendiğim "Ata Binmiş Ali Ağa'yı Tahmis" öyküsünü devam ettirmiş. . "Düşleri Fettan Güzel" öyküsünde çocuğun gördüğü rüyadan sebep çektiği eziyeti bir o çocuk anlar :) Bu öyküde doğa harika betimlenmiş, anlatılmış. . "Kıymet" adlı öyküde karşımıza şair Şükrü Erbaş çıkıyor. Şairi bir öykü kahramanına çevirmek istiyor anlatıcı. Şükrü Erbaş'ın "Genelev Mektupları" şiiri ile Kıymet Abla'nın öyküsü girift bir hâl alıyor. . "Öteki İlgililer" öyküsü aslında toplumsal bir eleştiri. Her ne kadar mizahi yönü olsa da bence sert bir öykü. Anlatılanlar her dönemde vardı ve hiç bitmeyecek. . "Bir Ansiklopedi Maddesi Olarak Bizim Köy", "Kralın Köyü", "Padişah Görmüş Köy" öyküleri okuması çok keyifli mizahi, harika öyküler. Özellikle yazar Ethem Baran'ı sahiplenmeleri, onun kendi köylerinden olduğunu iddia etmeleri, bunların üzerine de yazar Ethem Baran'ın öykülerden sonra "Zorunlu Açıklama" başlığı ile açıklama yapması kurgu ile gerçeğin iç içe geçtiği nefis örneklerden. . Bitirirken yazının başında yazdığım ve beğendiğimi söylediğim birkaç benzetmeyi de yazayım. "Muhtar nefesine benzer bir soğuk koştu geldi." "Evler masal dinlerken uyuyup kalmıştı, kafalarında takkeyle" "Yoğurtlu ıspanağa benzeyen budur ağaçları vardı köyün içinde." "Bense eli para görmüş biri yoksul cömertliğiyle ona gülümserdim." . Kitapla kalın.

ZiraEthem Baran · İletişim Yayınları · 201557 okunma

·

76 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Harun Eytemiş