Öncelikle bazı şeylerin farkına varana kadar kitabı keyifle okuduğumu söylemeliyim. Agatha Christie'nin şu ana kadar okuduğum romanları arasında en heyecanlı olanıydı bu ve esinlenilmiş olması beni üzdü. Şuradan başlayayım. Kitapta Sherlock Holmes'e gönderme olduğunu düşündüğüm bir iki nokta var. Her zaman suçluları yakalamak için kılık değiştiren dedektif tipiyle alay etmiştir, diyor Hastings Poirot hakkında(sayfa 10). İkincisinde de Poirot şöyle diyor: "Bütün ünlü dedektiflerin kendilerinden çok daha üstün kardeşleri olduğunu bilmiyor musun? Onlar daha da başarılı olabilirler ama tembelliklerinden yerlerinden kımıldamazlar." (Sayfa163) Sherlock'un da bir kardeşi, Mycroft, var ve durumları buna hemen hemen uyuyor. Kitap ilerledikçe bu sinirimi çok bozdu. Olay örgüsü Sir Arthur Conan Doyle'un Son Olay hikayesiyle aynı. Ana karakterimiz kadar zeki, onu yenebilecek bir örgüt var. Karakterimiz o kadar başarılı olmasına rağmen bu şahsa karşı ilk etapta başarılı olamaz. Lakin sonra bir kaza olur ve dedektifimiz kendisini ölü göstermeyi başarır. Bu esnada elbette mevzu bahis örgütü ikna edebilmek adına dedektifimizin en yakın dostu ve çoğu davasındaki yardımcısı onun gerçekten öldüğünü sanır. Düşmanlar ancak o dost gerçekten dedektifimizin öldüğüne inanırsa onun gerçekten öldüğüne inanacaktır. Bu vaka, dedektifimizin kendisinin de belirttiği üzere hayatındaki en büyük vakasıdır. Şu anda Sherlock Holmes, John Watson ve Profesör Moriarty'den mi bahsediyorum yoksa Hercule Poirot, Arthur Hastings ve Büyük Dörtler'den mi anlaşılmıyor bence. Ayrıca Son Olay'dan bağımsız olarak kitapta bir kadın var. Kontes Vera Rossakoff. Kendisi Poirot'un hilesini anlamayı başarmış biri. Poirot'un da kendisinden gizlice hoşlandığını düşünüyor Hastings. Poirot onun hakkında dünyada tek olduğunu söylüyor. İsimleri boşverin şimdi. Bu anlattıklarım sizce de Irene Adler ve Sherlock Holmes'un arasındaki ilişkiye benzemiyor mu? Irene Adler, Sherlock Holmes'u alt etmeyi başarabilen tek kadındı ve onun için her zaman "kadın" yani "the woman" olmuştu. Watson böyle diyor. The Final Problem'ın çıkış tarihi Aralık 1893. The Big Four'unki ise 27 Ocak 1927. Arada 34 yıl var. Her neyse. Kitabı okurken özellikle de aradaki bariz benzerlikleri fark ettikten sonra şüphelerimin hepsi doğru çıktı. The Final Problem'dan esinlenildiğini fark edene kadar sevmiştim kitabı. Ama şu an gözümde düştü.

Büyük DörtlerAgatha Christie · Altın Kitaplar · 20191,575 okunma

·

153 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Raven