2022/123. Kitap: Destanlar.
Afşar Timuçin'den Çöl'den sonra okuduğum 2. kitap.
Destanlar, 211 sayfadan oluşan bir şiir kitabı.
Destanlar'da; Tahir ile Zühre, Leyla ile Mecnun, Ferhat ile Şirin, Arzu ile Kamber ve Güllü ile Hamza adlı destanlar yer alıyor. İlk dört destan farklı şairlerce defalarca kaleme alınmasına rağmen Timuçin, kendisine ait olan Güllü ile Hamza destanını yazıyor.
İlk kitabına göre daha oturmuş bir üslupla okurun karşısına çıkan şairin oldukça temkinli olduğunu söylemek mümkün. Şiirlerinde kendi yolunu bulmaya başlayan mısraların sayıca fazla olması, okurları doyuma ulaştıracak düzeyde.
Kitaptan bazı alıntılar:
Yüce olan yücelerde yüceleşmeyi arar (20).
Bütün dinmezliklere bir yokuşsun (25).
Seni hiçbir çağ yok edemeyecek
Sen toprağa zorunlu tohumsun (26).
Sen gidilemeyen deniz esmeyen rüzgâr
Yeşermeyen yaprak gelmeyen sonbahar
Yürünmeyen yol dik duramayan duvar
Olamayan kesinliğisin dünyanın (27).
Ne büyük bir aydınlıksın ki varlığınla
Bütün karanlıktan soydun gecelerimi (27).
Sevmeyi bilen ölmeyi de bilir (36).
Esmeyi bilen dinmeyi de bilir (58).
Sevgi hiç varılmamış bir masal ülkesidir (59).
Sevgi ancak yücede çiçeklenir (61).
Gözlerinde eski bir baharın sesi var
Gece bitimlerinin ışıyan sevinci var (78).
Şimdilik sevinçler sığıntıdır dünyamızda (83).
Güzelliğini aşacak güzellik yoktur (100).
Sevgi aklın yetmediği ülkedir (143).
Yaşamak geç kalıyor (201).
Destansı anlatılar seviyorsanız mutlaka okumalısınız. :)