Herkese merhaba ayın okuduğum son kitap yorumu ile geldim bugün. Paul Aster'in üslubunu çok merak ediyordum. Sonunda kütüphaneden alarak yazarla tanışma fırsatını bulabildim. Kitap anı-mektup-günlük türünde ve yoğun bir üsluba sahip. 60 küsur yaşındaki Paul'un çocukluk, gençlik dönemlerinde yaşadığı anlarını geçmişindeki birtakım kararsızlıklarını, pişmanlıklarını, yaşadığı akıl almaz kazalarını, bazen mutlu bazen hüzünlü günlerini, ailesi en çok da annesi ve karısı ile yaşadıklarından bahsediyor. Tüm anılarını, taşındığı evlerin ekseninde sıradan hayatını gözler önüne seriyor. Ben yazarın üslubunu beğendim. Bir başka türde yazdığı kitaplarını da okumayı düşünüyorum. Herkesin sevebileceği bir kitap olduğunu düşünmüyorum ama. Kimi sıkıcı bulabilir, kimi anlamsız. Yer yer ben de okumakta zorlansam da çok anlamlı bulduğum, farklı bir bakış açısı kazandıran eserlerden biriydi benim için. Herkese keyifli okumalar dilerim. #kitapalıntıları : *Bunun hiç başına gelmeyeceğini, gelemeyeceğini, dünyada bunlardan hiçbirinin başına gelmeyeceği tek kişi olduğunu sanırsın; sonra tıpkı herkese olduğu gibi hepsi teker teker senin de başına gelmeye başlar. *İş işten geçmeden konuş şimdi ve söyleyecek başka hiçbir şey kalmayıncaya kadar da konuşabilmek umudunu taşı. Ne de olsa zaman azalıyor. Belki de şimdilik hikâyelerini bir yana bırakıp hayatının anımsadığın ilk gününden bugüne kadar bu bedenin içinde yaşamanın nasıl bir duygu olduğunu incelemeye çalışsan iyi olur. *Kendini göremiyorsun. Neye benzediğini aynalardan ve fotoğraflardan biliyorsun, ama şu yeryüzünde ister dost, ister yabancı, ister en yakın sevdiklerin olsun, insanların arasında dolaşırken kendi yüzün sana görünmüyor. *Hepimiz kendimize yabancıyız, kim olduğumuzla ilgili algılarımız ise yalnızca başkalarının gözlerinin içinde yaşadığımız kadarıyla var. *Tarihin her ânı kendi sorunlarıyla, kendi adaletsizlikleriyle dolu ve her dönem kendi efsaneleriyle kendi erdemlerini üretiyor. *... İnsanın sahtesi olmayan tek niteliği zekâsıdır... *... Sorun insanın çaresiz ve düşkünken ne dereceye kadar insan kalabileceği. *Kendine soruyorsun: Daha kaç sabah kaldı? Bir kapı kapandı. Bir başka kapı açıldı. Hayatının kışına girdin.

Kış GünlüğüPaul Auster · Can Yayınları · 2012684 okunma

·

41 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.