Zulmü değil kavgayı alkışlıyorum!Haykırmıştı kaldırım taşı
Son kalan eylemden mütevellit
Üstünde yaraları kanarken
Ben o gün ilk kez ağlarken gördüm
Hiç gülmeyen o adamı
Tedirgindi bakındı bir süre
Sıradan ölüler değil
Sokak bir devrimci mezarı
Şahları devirirken tek başına bir işçi ceseti
Anlıyordum
Bu yağma kederi dindirecek bir isyan
Ceviz ağacı altında
Ektik
Biçtik
Oraktık
Kişneyenlere aldandık
Ata and içtik
Oportünist bir edayla leş düzene
Yalnız çıkar uğruna
Direndim
Kirlendim
Ve ben o günden beri asla sağı seçmedim
Ölümün bir gölge gibi peşinden ayrılmadığı, yoksulluğun, kıtlığın, açlığın hüküm sürdüğü kıraç topraklarda geçen sıcak bir roman örgüsü. Bu köyde dram, trajedi ve Türkiye'nin gözardı edilen gerçekleri var. Bir yandan ırkçılık, bir yandan töre, bir yandan kavuşamayan aşkların acısı... Ne kadar zaman da geçse gram gelişme kaydedemediğimiz toplum gerçekleri.
Değişik tarzda bir roman okumak istiyorsanız, içinde Şahmeran hikayesinin de konu edildiği bu sıcak romanını öneririm.Eğer siz de benim gibi duygusal hikayelere meraklıysanız bu kitap tam da size göre.
Karakterlerden başı Amar, bir gerilla. Hükûmetin köyü ateşe vereceğini duyar duymaz harekete geçiyor. Dağa çıkıyor.
Ruhsal tasvirlemeler bir hayli fazla. Örneklemeleri özenle seçilmiş.
Yavuz Ekinci hiciv konusunda başarılı. Siyasi mesajları olan bir kitap. Politik bir hiciv. Zaman kurgusu konusunda postmodern bir çalışma diyebiliriz.
Toplumun sorunları yumak yumak iyice kördüğüm hâline geliyor ve buna kimse sesini çıkarmıyor. Birileri basireti bağlanmış gibi eli kolu bağlı oturuyor. Eli silahlı adamların dağlara çıkmasından sonra sorunlara yöneliyorlar. O zamana kadar nerede oldukları meçhul.
Güvenlik, bir sorun. Barınma sorun. Açlık sorun.
Yavuz Ekinci'nin bu romanı tam da bu konulara değiniyor.
Bu romandan çıkaracağım mesaj, toplumda çatlaklar meydana gelip büyümeye başladığı zaman illa ki bir yerde patlak verecektir. Adaletin bittiği yerde anarşi başlar.
Romanlar ders çıkarılması için yazılır. Nev-i şahsına münhasır toplum sorunlarını yansıtan romandan da nasibimize düşeni alalım. Amar'ın hikayesinin bize ışık tutmasını dilerim.
Şiar edilmesi gerek. Irkçılığa hayır!
Kompozisyona başlamadan koyduğum şiir bana ait.
Çalanın çırpanın dalağını çırparım.